Stemmen

[p. 199]

Lethe

‘Hoe over 't brandend blind bazalt
Vind ik den weg naar Lethe? -
O alles te vergeten
Eer de avond valt!

Ik weet dat dood en donker komen
Als dit schel daglicht is gebluscht,
Maar ik wil diepe klare rust
En zonder droomen.

Voor wie als ik van kind tot knaap,
Van man tot grijsaard derven,
Voor die is dood en sterven
Maar verontruste slaap...

De zoete macht tot lach of traan
Gaf mij en nam mij 't leven.
Alleen mijn oogen bleven
Kijken, mijn voeten gaan.

Hoe vaak sindsdien waar 'k zat en ging,
Is langs mijn wakende oogen
De lange trein getogen
Van aller lust herinnering.

Wat moet ik aldoor zien wat 'k weet?
Al 't reddeloos volbrachte,
Al 't reddeloos gedachte:
Gelijk is wat ik liet en deed!

O eer de dood mijn leden bind'
En hen voor eeuwig bedde, -
Wat zal mijn oogen redden
Van dezen droom die immer nieuw begint?:

[p. 200]

 

O blanke ziel, o roode bloed,

 

O hart verdwaald daartusschen, -

 

Wie zal in slaap u sussen

 

Tezamen en voorgoed?

 

 

 

Mijn voet kan vóor den avondval

 

Nog vele mijlen reizen,

 

Wil éen den weg mij wijzen

 

Naar Lethes dal.

 

 

 

Wie over 't brandend blind bazalt

 

Brengt mij naar Lethe? -

 

O alles te vergeten

 

Eer de avond valt!’