Praeludiën

[p. 71]

[Hoe zullen ooit mijn oogen boeten]

HOE ZULLEN ooit mijn oogen boeten
Zonde van tranen vóor u geschreid
Al hoorde ik al dien tijd
Den zilverregen uwer naderende voeten?

'k Heb niets dan tranen. Kunnen nieuwe tranen heilgen
Dit huis door oude lang ontwijd?
Wat bant de donkerwijlge
Weêuwen Wanhoop en Hartespijt?...

Ik zag de zon door tranen,
En de maan is een maan van weenen,
En moede sterren glans-verschenen
Zwermen haar blinde banen...

[p. 72]

 

Zeg wat ik diep hoor als Gods stem

 

Met uw stem, dat ik 't mag gelooven:

 

Dat God nog licht heeft boven

 

Den dag die daalt en keert tot Hem.