Liederen van Isoude
(1921)–P.C. Boutens–
Auteursrecht onbekend
[pagina 84]
| |
[pagina 85]
| |
Nemen den druk
Van mij en 't lijden
Van dit gescheiden,
Te wreed geluk:
Den zwaren schat
Dien leed vergaêrde,
Of 't voor u spaarde
Wat 'k zelf niet had:
't Verwijt dat sinds
'k U heb verloren,
Meer dan tevoren
Gij waart bemind,
Alsof ik al
De weinge jaren,
Die onze waren,
Verdeed in spel,
| |
[pagina 86]
| |
En nooit bedacht
Eerlijk te geven
Mijn innigst leven
Dat heeft gewacht
Tot leed begon,
Met dit licht wonder
Van bloeien onder
Dezelfde zon
Die, of zij daalt
En koelde en klaarde,
Ergens op aarde
U nog bestraalt -
Hoe waar wanneer,
Eén windstil even
Van dood of leven,
Heb ik u weêr?
|
|