Liederen van Isoude

[p. 74]

[Hoe wreed-doordacht belaagt verdriet:]

Hoe wreed-doordacht belaagt verdriet:

Hij won voor zich al mijn beminden:
De vooglenstemmen en de winden

Temen zijn onveranderd lied.

De tijd is als een donkre dag

Van onverpoosden regen
Die suist alom mij tegen

Zijn wezenloos beklag.

En of mijn mond den glimlach vindt

Van onbewogen meerderheid,
Hij blijft mij trouw en wacht zijn tijd

Als wie niet zonder hoop bemint.