Liederen van Isoude

[p. 25]

[Ik ben ontbonden en gedeeld,]

Ik ben ontbonden en gedeeld,
Ik ben gebroken en verstrooid -
Wanneer uw liefde mij niet heelt,
O lief mijn lief, genees ik nooit.
Ik ben gebroken en verstrooid.

Mijn oogen in den lichten dag
Behalen zijn verrukking niet:
Of ik de vleuglen van den lach
In dichten droom verloren liet,
Behalen zij zijn vreugde niet.

[p. 26]

 

Waar is der nachten zwarte schoot,

 

De moederborsten van haar troost? -

 

Nog staat de hemel avondrood,

 

Daar breekt de morgen weêr door 't Oost

 

En elke kim is onrustrood.

 

 

 

Een balling uit mijn eigen hart,

 

Tast ik door de gevangenis

 

Die deze leêge wereld is;

 

Ik kan niet reiken waar gij waart,

 

Ik vind de deur niet naar mijn hart.

 

 

 

Ik roep u, maar gij antwoordt niet.

 

Uw naam blijft op mijn lippen stom.

 

En de echo draagt alleen weêrom

 

Den dooven hoon die ons verried.

 

Uw naam blijft op mijn lippen stom.

 

 

[p. 27]

 

Ik ben ontbonden en gedeeld,

 

Ik ben gebroken en verstrooid -

 

Wanneer uw aanblik mij niet heelt,

 

O lief mijn lief, genees ik nooit.

 

Ik ben gebroken en verstrooid.