Liederen van Isoude(1921)–P.C. Boutens– Auteursrecht onbekend Vorige Volgende [pagina 13] [p. 13] [De gouden maan schijnt zich uit,] De gouden maan schijnt zich uit, En de zee heeft geen geheim, En de nachtegaal zuit Haar hart in geluid Van kristallen rijm aan rijm. En de wind spreekt, waar hij gaat, Met elk zonder onderscheid - Maar ik vind geen verlaat Voor harts overdaad Van zwellende zaligheid... [pagina 14] [p. 14] O hart in geluk, dat lijdt Uw goddelijken waan: Eindlijk respijt Van nood en strijd, Als de wereld u mocht verstaan! Zangzware nachtegaal, De meinacht is veel te kort, En daar is geen taal Waar uw zuivre haal Zijn zoet geheim in stort. De wereld gaat doof en blind, En de maan is een doode schijn, En elk bezint Van zee en wind Zijn eigen harts refrein. [pagina 15] [p. 15] Het duurt langer dan uw tijd Eer de wereld u verstaat, En niets dan nijd En bitterheid Wint het hart dat zich verraadt: Dat hier te zingen waagt Geluk zoo vreemd en schoon, Dat zijn lied het niet draagt, Maar zwijkt en klaagt Op zijn gebroken toon. Vorige Volgende