Lente-maan

[p. 39]

[Slaap, slaap: op zulk een ruste]

Slaap, slaap: op zulk een ruste

Dauwt uit verdubbelde eenzaamheid

Den rusteloos bewuste

Drinkbare laafnis van respijt.

In dags kortzichtige' ijver

Aan u en 't leven zelf ontdwaald,

Herwint uw achterblijver

Den blinden vrede die behaalt

De rust der overgave

Zooals een kind tast moegeschreid

De borsten die het laven

Met levende vergetelheid.