Carmina

[p. 131]

In de sluis

Lief, ontwaak: de late sterren dooven

In den koelen morgenzucht,

En de leeuwrik uit onzichtbre hoven

Voer al door de lage lucht.

Met het binnenstuwend water rijzen

We in de alomme klaart:

Al de teekenen der heemlen wijzen

Op een gunstge vaart.

Moedeloos als ballingen vernachten,

Meerden we in verlaten sluis -

Zie met welk ontwaken ons de goôn bedachten

Of wij sliepen bij hen thuis:

[p. 132]

 

Zoovele andren met ons zijn hun gasten,

 

Makkers naar een nieuw verschiet:

 

Diep uit bosch van tuig en masten

 

Heft een jonge stem ons oude lied!

 

 

 

't Water zwijgt. Ik hoor de winden loopen

 

Buiten langs de vrije reê -

 

Aanstonds gaan de donkre deuren open

 

Op de morgenlichte zee!