Carmina

[p. 84]

Geven en nemen

Zoo komt er nooit een eind aan 't geven:

Ik geef - maar wat ik geef, blijft mijn...

De wondre dingen van dit leven

Willen niet weggeschonken zijn.

'k Zocht u met schatten ongewogen,

En ledig keerde ik van de reis.

Ik look de blijdschap mijner oogen

In schemer van berooid paleis...

De schaamle sterfelijke bloemen

Die ik u in den avond bracht,

Met zooveel eeuwigs niet te noemen -

't Schoot vleuglen in den stillen nacht:

[p. 85]

 

Ik waak bij de eerste morgenstralen,

 

Of gistren als een droom ontglee:

 

Ik wandel door de lichte zalen:

 

Elk ding is op zijn oude steê...

 

 

 

Geven is licht, maar o ontvangen -

 

Daar is geen werk zoo zwaar als dit.

 

En lange weeën van verlangen

 

Bereiden 't vluchtigste bezit...

 

 

 

Nu zult gij zelve moeten komen

 

En winnen wat u lust van 't mijn:

 

Het wil begeerd zijn en genomen,

 

Het wil niet weggegeven zijn!