Bezonnen verzen

[p. 63]

Liedje

Van anderen nam ik wat mij lustte.
Daar is ter wereld maar éen bezit:
Elk ding valt toe aan den diepst beluste,
En al de dingen belijden dit.

Geen enkel ontging aan mijn verlangen
Zoodra ik het eerlijk had begeerd;
Geen heer of meester hield het gevangen,
En geen verbod heeft het verweerd.

Maar gij gaat mij altijd weêr verloren
Hoe meer ik mij op u bezin;
Gij wilt mij nimmer geheel behooren,
En geen gedenken sluit u in.

Zoo moet ik telkens tot u keeren,
En nimmer kom uit uw dienst ik vrij,
Of ik u ooit zal mogen leeren...
Want gij alleen, gij zijt van mij.