Bezonnen verzen

[p. 40]

Rondeel

Uit een benauwd hart harteblij te zingen,
In rouw te lachen, 't is een hard gelag;
Nooit éen gedachte dragen aan den dag,
In lieven glimlach 't bang gevoel te dwingen:

Dat stelt mij nood als dagelijksch bedingen,
En 'k dien, of ik mijn staat verhelen mag,
Uit een benauwd hart harteblij te zingen.

Want als harts heimlijke geborelingen
Draag 'k felsten rouw en zwaarsten tegenslag,
En 'k heb, in afweer van hoon en beklag,
Schrei'n te verlachen en met bitterst wringen
Uit een benauwd hart harteblij te zingen.

(CHRISTINE DE PISAN)