Bezonnen verzen

[p. 23]

In druk

Zoolang het gaat, zoolang het gaat -
Of het al trager en al zwakker slaat,
O Liefde, laat
Het tot uw einddoel reiken,
En in uw onverkorten dienst bezwijken,
Dit in zijn machtloosheid almachtig hart
Dat met u elk belagen heeft getart,
En zooals steeds ook nu
Nog in elke' ademhaal naar u
De dompe wereld dringt uit hare voegen...
Zijn last zelf houdt het opgericht -:
O alles buiten u is ledig zwoegen,
En ook uw zwaarste jok is licht.