Ex toto corde

[p. 22]

Te velde

Waar zijt gij, kleine Amelie?
Wat of ik hoor, wat of ik zie
't is niet jouw hoge, heldre lied
en het zijn jouw lieve ogen niet.

Ik ben alleen en diep in 't land,
de dood reikt mij zijn magere hand,
maar jij speelt in den laten gloed
der najaarszon, die ik derven moet.

Speel, speel, en maak den hemel hoog,
ik zie weer, hoe de engel boog
en sprak: zij zal niet anders zijn
dan spel en zang en lelierein.

De dag voor jou, de nacht voor mij,
dat dit ons beider noodlot zij,
maar eens, na deze sombre reis,
spelen wij twee in het paradijs.

Lith, 3 september 1944