Groot gebedenboek ten gebruike van katholieke christenen voor alle dagen en tijden van het jaar en alle omstandigheden des levens

15 augustus
De ten hemelopneming van de heilige Moeder Gods

Dit is vanouds de grootste feestdag ter ere van de heilige Moeder van God. En terecht. Want in de glorie van haar ten hemelopneming vindt haar heiligheid haar bekroning en wordt ons de grootheid van haar uitverkiezing op bijzondere wijze openbaar. Dit laatste voorrecht hetwelk God aan de Moeder des Heren schenkt - dat zij namelijk ook met haar lichaam in de hemelse heerlijkheid wordt opgenomen - is immers volkomen in overeenstemming met haar ongerepte onschuld, welke krachtens Christus' verdiensten, zelfs toen zij werd ontvangen, niet werd geschonden. Nimmer is zij aan de boosheid onderworpen geweest, en daardoor kan het bederf des doods haar lichaam niet raken.

[p. 1021]

Van de andere kant vieren wij op deze feestdag ook de voltooiing van haar uitverkiezing. In de Moeder des Heren bewondert de verloste mensheid de volheid van glorie welke zij zelf zal bereiken op de jongste dag. Opdat wij zeker zouden weten dat de verlosten eens met den verheerlijkten Christus zullen verrijzen, werd de Moeder des Heren als het pand en het beeld van de Kerk met lichaam en ziel ten hemel opgenomen. Daar troont zij als onze machtige beschermster, die niemand ooit tevergeefs heeft aangeroepen.

Dat de Moeder van God met haar verheerlijkt lichaam aan de zijde van haar Zoon in diens heerlijkheid zetelt, heeft paus Pius XII in het jaar 1950 als de waarachtige leer der Kerk uitgesproken.

Eerste overweging - Van eeuwigheid voorbestemd tot volheid van genade, op wondere wijze voor alle besmetting bewaard, heeft Maria op aarde niet opgehouden haar geloof en haar liefde te richten op God. Omdat zij op onvergelijkelijke wijze verlangde in de geest met God verbonden te zijn, heeft zij verdiend den enigen Zoon des Vaders, vóór alle eeuwigheid geboren, in haar schoot te dragen en zo, door deze nauwe vereniging, het mystieke lichaam van Christus te verwerkelijken. Op Calvarië, toen zij met haar Zoon verenigd was in zijn lijden, heeft zij zich niet van Hem gescheiden; daarom heeft Hij haar aangesteld tot de Moeder der gelovigen, die daar door den apostel Joannes vertegenwoordigd waren. Van het ogenblik, dat de Zoon zijn grote ziel aan den Vader wedergaf, tot op dat van zijn verrijzenis uit de doden, bleef zij ten nauwste met Hem verenigd, daar zij de enige gelovige was die Hem voor de wereld beleed. Ook na de hemelvaart bleef zij met haar Zoon verenigd, daar zij de Kerk verbeeldde die wacht op den Vertrooster.

Maar nog hechter zou deze eenheid worden. De liefde en de genade in Maria streefden onophoudelijk naar het heiligdom van de volmaakte liefde en naar Hem die de afgrond van genade is. Het was rechtmatig dat zij, die op de aarde het kostbare paleis van God was geweest, de goddelijke ark en de mystieke troon, werd opgenomen in het waarachtige paleis, tot de hemelse tempel en de troon zelf van God. Vandaag doet Christus zijn heilige Moeder overgaan van de tenten van Cedar naar de eeuwige tabernakelen; vandaag verlaat deze kostbare parel, wier glans de aarde in verrukking bracht, het Jerusalem van hier beneden om binnen te gaan in het Jerusalem des hemels.

Zie, hoe zij, gedragen door de engelen, opstijgt naar het Oosten en de waarachtige berg Sion nadert. Ook zij mag ingaan tot binnen de voorhang en, hoger dan cherubim en seraphim, treden tot bij de plaats waar God gezeten is. Nu is haar vereniging volkomen: Maria, die aan de aarde den Schepper des levens heeft geschonken, verblijft voortaan dicht bij Hem, in zijn heerlijkheid, in het rijk van het ontoegankelijke licht. Het maagdelijke lichaam, dat de Zoon van God had geherbergd, is niet aan het bederf van dood en

[p. 1022]

graf overgelaten; stralend van heerlijkheid, is het gelijk geworden aan het verheven lichaam van haar Zoon en Verlosser. Zo is de Moeder de heerlijke afbeelding van de vereniging van Christus en zijn Kerk, van het hoofd en de ledematen die tezamen slechts één lichaam vormen.

Tweede overweging - Met grote vreugde ontvangen vandaag de engelen de heilige Maagd Maria. Want waarlijk, nu is de volheid der tijden gekomen; de schuld van Adam en Eva is afgekocht, nu, na den nieuwen Adam, ook de nieuwe Eva binnentreedt in het koninkrijk. Door een vrouw was de droefheid over de wereld gekomen, en zie, door een vrouw wordt de vreugde des hemels aan het heelal hergeven. Eva had voor al haar nakomelingen het paradijs gesloten; Maria stelt het voor alle gelovigen weder open. Dood en verderf hadden het lichaam uit het paradijs verjaagd; vol heerlijkheid en geestelijk treedt het er weer binnen. Na een groot gevecht, dat aarde en hemel in verbazing heeft gebracht, heeft de vrouw, bekleed met de zon, overwonnen en gaat zij binnen in de glorie, tot verzekering van het geluk van geheel haar nakomelingschap.

Ook voor de aarde is het feest van vandaag dus reden tot grote vreugde; want de verheerlijking van Maria is de verheerlijking der gelovigen. Maria treedt het paradijs binnen, opdat het geheim van de komst des Heren voor de mensen zijn bevestiging zou vinden, opdat de mensen zouden weten dat, nu de Maagd ten hemel is ingegaan, het goddelijke en het menselijke voor altijd zijn verbonden. Wij die Maria, toen zij nog op aarde verbleef, slechts ten dele bezaten, verliezen haar om haar rijker terug te vinden. De heilige Maagd heeft de wereld verlaten, maar haar geest blijft onder ons. De ogen van haar lichaam zijn uitgeblust, maar haar geestelijke ogen zijn geopend en zullen schitteren tot het einde der tijden, (naar den heiligen Theodorus van Studion)

De heilige Moeder van God blijft door haar ten hemelopneming dus voor immer de Moeder der levenden. Het gebed waarmee zij God voor de wereld smeekte toen zij Christus droeg, wordt veel machtiger nu zij het uitspreekt in het paradijs zelf, bij de troon van den Vader. Zij waakt er over het heil van de wereld. Zij, die op aarde de verbinding vormde tussen den Schepper en de schuldige schepping, tussen de genade en de gerechtigheid, verblijft in de hemel als de middelaarster tussen de mensen en haar Zoon. Daar zij de eerste onder de mensen is in heiligheid, kan zij in onze naam tot Christus spreken. Zij kan dit, omdat haar hoge rang van Moeder, waarin zij heden wordt bevestigd, haar gegeven werd op Calvarië, toen zij op onvoorstelbare wijze deelde in de smarten van haar Zoon om wille van het heil der wereld.

Zo waakt de Maagd Maria in de hemel over ons en blijft zij met de gelovigen die haar kinderen zijn, tot aan de wederkomst, totdat geheel het mystieke lichaam één zal zijn en wij, in het gevolg van Christus en zijn Moeder, zullen binnen-

[p. 1023]

gaan in het vaderland om het hemelse Jerusalem te vormen. Maar nu reeds, nu de onpeilbare geheimen zijn voltrokken, nu de nieuwe Adam en de nieuwe Eva in de heerlijkheid van het paradijs verblijven, ‘staan de poorten van Jerusalem immer open, dag en nacht; en zie, de zonen en dochters komen van verre en stromen toe naar zijn poorten’ (Is. 60).