Groot gebedenboek ten gebruike van katholieke christenen voor alle dagen en tijden van het jaar en alle omstandigheden des levens

Gebeden tot den verheerlijkten Heer

God die, om de wonderen uwer majesteit te verkondigen, na uw verrijzenis uit de doden vandaag in het bijzijn der apostelen ten hemel zijt gestegen, verleen ons in uw goedheid alle hulp; opdat volgens uw belofte Gij altijd bij ons moogt zijn op aarde, en wij bij U leven in de hemel.

Heer onze God, wonderbaar in den hoge, die boven de hoogste hemelen zijt opgestegen naar het Oosten en tussen de dienende koren der engelen de trofee van uw lichaam hebt geplaatst, terwijl de hemelse machten U tegemoet kwamen; leg in ons hart het verlangen om omhoog te stijgen, opdat ook wij in uw gevolg gelovig daarheen streven, waar wij weten dat Gij heerst aan de rechterhand des Vaders.

Sta ons genadig bij, Christus Heer, nu wij het feest van uw hemelvaart vieren, en toon ons uw ontferming; neem, nu Gij ons zwakke vlees met U ten hemel hebt verheven om het te verheerlijken, de verwording van de oude schuld van ons weg, en hergeef ons de waardigheid van het oorspronkelijke leven, opdat wij door geloof daarheen met U mogen opstijgen, waarheen Gij, naar wij geloven, vandaag waarachtig zijt opgevaren.

Heer, God der machten, Gij zijt opgestegen naar de hemel der hemelen en hebt onze gevangenschap als buit met U meegevoerd, opdat Gij het menselijk geslacht, dat Gij door uw dood had verlost en door uw verrijzenis ten leven had gewekt, door uw hemelvaart zoudt verheerlijken en verrijken met uw belofte. Geef aan uw Kerk in voorspoedige tocht tot U te gaan en van dag tot dag voortgang te maken, opdat zij aan uw Majesteit wedergeve wat Gij haar door zo groot een kracht hebt verleend. Moge zij met uw hulp den vijand overwinnen en de vrijheid verwerven, en moge uw heerlijkheid haar triomf bekronen.

Wie vermag uw kracht uit te spreken, Heer, of al uw lof te vermelden? Toen Gij tot het

[p. 812]

menselijke zijt afgedaald, hebt Gij het hemelse niet verlaten. En toen Gij tot de hemel zijt wedergekeerd, hebt Gij het menselijke niet afgelegd. Niet zó hebt Gij Uzelf met vlees bekleed, dat Gij hebt opgehouden te zijn met den Vader; en niet zó zijt Gij door uw hemelvaart weggenomen, dat Gij niet langer met den mens zoudt zijn. Luister naar het gebed van uw volk, barmhartige God, opdat op deze dag van uw hemelvaart, gelijk U heerlijkheid is geschonken in den hoge, ons genade worde gegeven op aarde.

Heer, Koning der glorie, toen alle spreuken der profeten waren vervuld, hebt Gij, bij het openen der eeuwige poorten, plaats genomen op uw zetel aan de rechterhand van den Vader; en zo hebt Gij door weder te keren vanwaar uw Godheid nimmer was heengegaan, aan het menselijke geslacht de toegang des hemels geopend. Geef, dat onze geest daarheen gericht moge zijn vanwaar ons verlossing is gekomen; dat wij niet langer gevangen worden gehouden door aardse begeerte, nu wij belijden dat Gij heerst in de hemel. Laat U, waar Gij gezeten zijt op de troon uwer majesteit, verzoenen door ons ootmoedig gebed; vervul de levenden met uw gaven, en vertroost de zielen van hen die ontslapen zijn.

Christus, God, toen Gij zijt opgestegen ten hemel, hebt Gij uw lichamelijke tegenwoordigheid aan de leerlingen ontnomen. Geef ons, nu wij U niet langer kunnen aanschouwen in het vlees, U in de geest te beminnen en in geloof uit te zien naar uwe wederkomst ten oordeel. Schep in ons een nieuw hart en een rechte geest; en verleen dat wij, die het feest van uw hemelvaart vieren, den door U beloofden Heiligen Geest mogen ontvangen.

Onze Heiland en Heer, toen Gij ten hemel zijt opgestegen, hebt Gij U gewaardigd voor de ogen uwer leerlingen te verschijnen in uw heerlijkheid, en hebt Gij beloofd dat Gij op dezelfde wijze uit de hemel zoudt wederkeren ten oordeel. Maak dat wij op deze dag het feest van uw hemelvaart rein van hart en met toewijding vieren, opdat wij in ons leven steeds opwaarts streven en zover komen, dat wij U zonder schaamte kunnen aanzien als Gij ten oordeel komt. Amen.

Gebeden en lofzangen uit de liturgische boeken der oosterse kerken

Op de dag van uw hemelvaart, Christus God, schenk vreugde aan uw schepselen, die juichen over uw opgaan ten hemel, en bewaar uw kudde onder de vleugelen van uw kruis. De engelen verheugen zich, de apostelen jubelen, de mensen op aarde zingen U lof om wille van uw hemelvaart.

[p. 813]

De natuur van Adam, vernederd tot het diepste der aarde, hebt Gij, God, vernieuwd en heden, boven alle heerschappij en macht, met U verheven. Omdat Gij haar liefhadt, hebt Gij haar niet verworpen; omdat Gij U over haar ontfermdet, hebt Gij haar met U verenigd; omdat Gij haar had aangenomen, hebt Gij met haar geleden; omdat Gij, hoewel niet aan lijden onderhevig, met haar leedt, hebt Gij haar verheerlijkt. De hemelgeesten riepen: ‘Wie is Hij, deze schone man? En niet een mens alleen, maar God en mens, ons verschijnend in beide naturen?’ Vandaar riepen andere engelen, in wit gewaad vliegend boven de leerlingen: ‘Mannen van Galilea, Hij die van u heenging, deze Jesus, Mens en God, zal als Godmens wederkomen, de rechter van levenden en doden; Hij die den gelovigen vergiffenis van zonden schenkt en zijn grote ontferming’.

De Heer steeg op ten hemel om de wereld den Vertrooster te zenden. De hemelen bereidden zijn troon, de wolken baanden zijn pad. De engelen verwonderen zich een mens boven zich te zien. De Vader neemt Hem op, die van eeuwigheid rust in zijn schoot. En de Heilige Geest beveelt al zijn engelen: ‘Opent wijd de poorten, gij vorsten; alle volken klapt in de handen, want Christus is opgestegen tot waar Hij was van tevoren’. Nu wij op de heilige berg uw verheffing aanschouwen, Christus, glans van de glorie des Vaders, verheerlijken wij de stralende schoonheid van uw aangezicht. Wij aanbidden uw lijden, wij eren uw verrijzenis en verheerlijken uw glorievolle hemelvaart. Ontferm U over ons.

God steeg op onder luide jubel, de Heer onder het schallen der bazuin, om weer op te heffen het gevallen beeld van Adam, en den Geest te zenden, den Trooster, tot heiliging onzer zielen.

De aarde viert feest en jubelt, de hemel is vol blijdschap, om de hemelvaart van den Maker der schepping, die, voor allen zichtbaar, heeft verenigd wat gescheiden was, door de kracht van zijn wil.

Nadat Gij ons heil had voltooid en het aardse met de hemel verbonden, zijt Gij opgestegen in heerlijkheid, Christus onze God. Nochtans werd Gij niet van ons gescheiden, maar blijft met ons verenigd en roept tot wie U liefhebben: Ik ben met u, en niemand kan u weerstaan.

Verheven boven de engelen werd onze natuur, die eertijds was gevallen, en geplaatst op een goddelijke troon onbegrijpelijk voor het inzicht der mensen. Komt, laat ons een feestlied zingen en roepen: looft den Heer, zijne werken, en verheft Hem in alle eeuwigheid.

[p. 814]

Loflied op de wederkomst des Heren uit de Syrische liturgie

Ontsteekt uw lampen, broeders, want zie, de Bruidegom nadert en reeds is Hij daar. In het paradijs der zalige geesten geeft Hij den rechtvaardigen een plaats op de dag der vergelding.

Hij doet hen nederzitten op tronen van licht, en zij zullen Hem prijzen op hun citers. Bij zijn nadering, als Hij zal komen, zullen zich verblijden allen die Hem hebben verwacht en op zijn Naam hebben gehoopt.

Zie, de Bruidegom is nabij, zie, reeds is Hij daar; welzalig hij die zich met Hem heeft bekleed.

Hij vlecht een krans van luister voor de gerechtigen, die op zijn Naam en in zijn heil hun hoop hebben gesteld.

Als de eerstgeborene is Hij ter helle neergedaald, om de doden op te wekken uit hun graf.

Toen de rechtvaardigen in de onderwereld zijn luister aanschouwden, verlangden zij den Zoon van den barmhartigsten Vader tegemoet te gaan.

Hun smarten en beproevingen zijn voorbijgegaan, toen zij hun Heer zagen hangen aan het hout.

Hij gaf ons het leven om wille van zijn ontferming, en heeft onze sterfelijkheid met de engelen verenigd.

De dood legde den mensen zijn lagen, maar Hij is in zijn goedheid gekomen om ons daarvan te bevrijden.

U zij lof, Gij, Heer der engelen, wiens komst de bedroefde bewoners der onderwereld heeft verblijd.

Want toen is de nacht gevlucht en vergaan, en is zijn licht verschenen aan de schepping.

Hij is nedergedaald uit den hoge en heeft ons gered; Hij is weer opgestegen, en zie, weer is Hij gezeten aan de rechterhand des Vaders.

Bij zijn wederkomst verlangen Hem tegemoet te gaan wie naar Hem hebben uitgezien, en op zijn Naam hebben vertrouwd.

Hij is binnengegaan in de onderwereld en heeft haar overstraald met zijn licht; en de duisternis heeft Hij van de doden afgewenteld.

Door de vrucht welke hij at, is Adam gedood; maar de vrucht die nederdaalde uit den hoge, heeft ons gered.

Hij die de doden opwekt, verbrijzelt de graven; Hij openbaarde ons het teken van zijn grote dag.

Zie, deze dag der opstanding nadert en is reeds nabij; gelukkig wie hem verbeiden.

Groot is de dag, op welke Hij zal komen; wanneer al wat verborgen is, zal worden geopenbaard.

Die slapen in het stof, zullen op de dag der verrijzenis zijn stem vernemen, en uitgaan om Hem te ontmoeten.

De mens zal verrijzen en zich verbazen, en heengaan naar de plaats die rijk is aan alle goed.

[p. 815]

Gebed van kardinaal Newman

Mijn Heer, ik volg U naar de hemel; nu Gij opstijgt, gaan mijn hart en mijn geest met U mee. Nooit was er een overwinning als deze. Als een klein kind zijt Gij verschenen te Bethlehem in menselijk vlees. Dit vlees, genomen uit de gezegende Maagd, bestond niet voordat Gij het vormdet tot een lichaam; het was een nieuw werk uwer handen. Ook uw ziel was geheel nieuw, geschapen door uw almacht op het ogenblik dat Gij zijt binnengetreden in haar heilige schoot. Deze zuivere ziel en dit zuivere lichaam, waarmee Gij U zelf hebt bekleed, hadden hun oorsprong op aarde en bevonden zich nimmer op een andere plaats. Dit nu is uw overwinning: dat de aarde (in uw lichaam) opstijgt ten hemel. Ik aanschouw U terwijl Gij omhoogvaart. Ik aanschouw de gestalte die hing aan het kruis, deze doorboorde handen en voeten, deze doorstoken zijde; zij stijgen op naar de hemel. De engelen zijn vol jubel; de duizendtallen van zalige geesten, die het heerlijke uitspansel bevolken, wijken als water vaneen om U doorgang te verlenen. De levende vloer van Gods paleizen wordt in tweeën gespleten, en de cherubim met hun vlammende zwaarden, die het bastion des hemels vormen tegen den gevallen mens, deinzen terug en wijken uiteen, opdat Gij zoudt kunnen binnengaan, en uw heiligen na U.