Groot gebedenboek ten gebruike van katholieke christenen voor alle dagen en tijden van het jaar en alle omstandigheden des levens

* De zeven boetpsalmen

De bozen waarover de psalmendichter spreekt, zijn voor den christen de vijanden van God en van zijn zaligheid: duivel, wereld en vlees. Sion en Jerusalem zijn hem als steeds de beelden van Kerk en hemelse heerlijkheid.

Antifoon

WEES niet indachtig, Heer, wat wij of onze ouders hebben misdaan; en neem geen wraak over onze zonden.

Psalm 6 Domine, ne in furore tuo arguas me

Heer, straf mij niet in uw toorn, * en tuchtig mij niet in uw gramschap.

Ontferm U mijner, Heer, want ik ben ziek; * genees mij, Heer, want mijn beenderen zijn geschokt.

Mijn ziel is hevig ontsteld; * o Heer, hoe lang talmt Gij nog? Keer U tot mij, Heer, en red mijn ziel; * help mij om wille van uw ontferming.

Want in de dood is niemand U indachtig; * wie prijst U in het dodenrijk?

Ik ben moe van mijn zuchten, nacht aan nacht besproei ik mijn sponde, * baad ik mijn leger in tranen.

Mijn oog is dof van verdriet, * ik ben verouderd te midden van al die mij haten.

Gaat weg van mij, booswichten, allen, * want God heeft mijn schreien verhoord.

Verhoord heeft God mijn klagen, * God heeft mijn gebed aanvaard.

Al mijn vijanden zullen beschaamd worden en hevig ontstellen, * in haast en vol schaamte zullen zij vluchten. Eer aan den Vader.

Psalm 31 Beati quorum remissae sunt iniquitates

Gelukkig zij, wier schulden zijn vergeven * en wier zonden zijn bedekt.

Gelukkig de mens, wien de Heer zijn zonde niet toerekent * en wiens geest vrij is van bedrog.

Omdat ik haar verzweeg, is mijn gebeente verkwijnd, * bij mijn luid geweeklaag heel de dag.

[p. 347]

Want bij dag en bij nacht drukte zwaar op mij uw hand; * mijn kracht is vergaan als in zomerse hitte.

Mijn zonde heb ik U bekend gemaakt * en U mijn ongerechtigheid niet langer verzwegen;

Ik zeide: ‘Mijn boosheid zal ik belijden aan den Heer’; * en Gij hebt de schuld mijner zonde vergeven.

Daarom bidde tot U iedere vrome, * zolang hem de tijd is gelaten.

En waarlijk, als het geweld der wateren zich uitstort, * zal dit hem niet bereiken.

Gij zijt mijn toevlucht in de kwelling die mij omgeeft; * Gij, mijn vreugde, verlos mij van wie mij omringen.

‘Ik leer en onderwijs u aangaande de weg die gij moet gaan; * Ik houd mijn ogen op u gevestigd.’

Wordt niet als een paard of muildier * zonder verstand; Men moet hen breidelen met toom en gebit; * anders zijn zij u niet gehoorzaam.

Talrijk zijn de kwellingen van den zondaar; * maar wie op den Heer vertrouwt, wordt omgeven met genade.

Verblijdt u in den Heer en jubelt, gij rechtvaardigen, * en juicht, gij allen die oprecht zijt van hart.

Eer aan den Vader.

Psalm 37 Domine, ne in furore tuo arguas me

Heer, straf mij niet in uw toorn, * en tuchtig mij niet in uw gramschap.

Want uw pijlen hebben mij getroffen, * en zwaar drukt op mij uwe hand.

Geen gezonde plek is in mijn vlees wegens uw toorn, * geen rust in mijn gebeente om wille van mijn zonden.

Want mijn ongerechtigheden zijn mij boven het hoofd gestegen * en als een zware last drukken zij mij neder.

Mijn wonden zijn vervuild en ontstoken * wegens mijn verdwazing.

Ik ben ellendig en terneergedrukt bovenmate, * de gehele dag ga ik in droefheid rond. Want mijn lendenen zijn geheel en al ontstoken, * en geen gezondheid is er in mijn vlees.

Bedroefd ben ik en vernederd uitermate, * ik snik het uit bij het kermen van mijn hart.

Heer, al mijn verlangen ligt voor U open, * en mijn zuchten is U niet verborgen.

Mijn hart is ontsteld, mijn kracht heeft mij begeven; * en het licht mijner ogen, zelfs dat moet ik derven.

Mijn vrienden en verwanten * keren zich ver van mijn plagen,

En mijn genoten staan van verre; * wie mij naar het leven staan, plegen geweld.

Wie mijn onheil begeren, spreken leugentaal * en zinnen geheel de dag op bedrog. Maar ik ben als een dove die niet hoort, * en als een stomme die zijn mond niet opent; Ik ben geworden als een mens die niet luistert * en wiens mond zich niet verweert.

Maar op U, Heer, stel ik mijn vertrouwen; * Gij zult mij verhoren, Heer, mijn God.

[p. 348]

Want ik zeide: ‘Laat mijn vijanden zich niet over mij verheugen, * niet tegen mij snoeven, als mijn voeten wankelen’.

Ik ben de ondergang nabij, * en mijn droefheid staat mij steeds voor ogen.

Ja, ik beken mijn ongerechtigheid * en ben bekommerd wegens mijn zonde.

Maar mijn vijanden leven en zijn machtiger dan ik, * en talrijk zijn zij die mij trouweloos haten.

Wie goed met kwaad vergelden, bestrijden mij, * omdat ik streef naar het goede.

Verlaat mij niet, o Heer, mijn God, * blijf niet ver van mij verwijderd.

Kom mij te hulp, * Heer, mijn God en heil.

Eer aan den Vader.

Psalm 50 Miserere mei, Deus

Ontferm U over mij, o God, * volgens uw grote barmhartigheid.

En naar de rijkdom uwer ontferming * delg mijne misdaad. Was mij geheel van mijn schuld * en reinig mij van mijn zonde.

Want ik ben mij van mijn misdaad bewust, * en mijn zonde staat mij steeds voor de geest.

Tegen U alleen heb ik gezondigd, gedaan wat kwaad is in uw ogen; * zo zult Gij rechtvaardig zijn in uw vonnis en rein in uw oordeel.

Want zie, in ongerechtigheid ben ik ontvangen, * en in zonde ontving mij mijn moeder.

Gij bemint de oprechtheid des harten; * uw geheime en verborgen wijsheid hebt Gij mij ontvouwd.

Besprenkel mij met hysop, en ik word rein; * was mij, en ik word witter dan sneeuw.

Laat me weer vreugde en blijdschap vernemen, * dan zullen mijn verbrijzelde beenderen juichen.

Wend uw gelaat af van mijn zonden * en delg al mijn misdaden uit.

Schep een zuiver hart in mij, o God, * en vernieuw in mij een vaste geest.

Verwerp mij niet van uw aanschijn * en neem uw heilige geest niet van mij weg.

Geef mij weer de vreugde van uw heil * en sterk mij met een willige geest.

Bozen zal ik uw wegen leren, * en zondaars zullen zich tot U bekeren.

Bevrijd mij van bloedschuld, o God, God van mijn heil, * en mijn tong zal jubelen over uw gerechtigheid.

Heer, open mijn lippen, * en mijn mond zal uw lof verkondigen.

Als Gij een slachtoffer wildet, ik zou het U schenken; * maar in brandoffers hebt Gij geen behagen.

Een offer voor God is een vermorzelde geest; * een verbrijzeld en deemoedig hart zult Gij, God, niet versmaden. -

Wees Sion, Heer, in uw goedheid genadig; * herbouw Jerusalems muren.

Dan zullen onze gaven en brandoffers U als ware offeranden behagen; * dan brengt

[p. 349]

men weer stieren op uw altaar.

Eer aan den Vader.

Psalm 101 Domine, exau di orationem meam

Heer, verhoor mijn gebed, * en mijn geroep kome tot U. Wend uw aangezicht niet van mij af, * ten dage mijner kwelling neig tot mij uw oor. Wanneer ik U aanroep, * haast U mij te verhoren.

Want mijn dagen vervliegen als rook * en mijn beenderen verdorren als brandhout.

Men maait mij als gras en dor is mijn hart, * omdat ik vergeet mijn brood te eten. Door mijn aanhoudend zuchten * kleeft mijn gebeente aan mijn vlees.

Ik ben als een pelikaan in de woestijn, * als een nachtuil te midden van de puinhoop.

De slaap blijft ver van mij, * en ik ben geworden als een eenzame mus op het dak.

Geheel de dag beschimpen mij mijn vijanden, * en wie eerst mij prezen, zweren mijn ondergang.

As eet ik als brood, * en mijn drank vermeng ik met tranen,

Om wille van uw toorn en uw verbolgenheid, * omdat Gij mij hebt opgenomen en neergeworpen.

Mijn dagen gaan voorbij als een schaduw, * en ik verdor als gras.

Gij echter, Heer, blijft in eeuwigheid, * en uw aandenken van geslacht tot geslacht. Gij zult opstaan en U over Sion ontfermen, * want het is tijd haar genadig te zijn, de tijd is gekomen.

Want uw dienaren hebben haar stenen lief * en hebben deernis met haar puinen.

Dan zullen, Heer, de volkeren uw Naam vereren, * en alle koningen der aarde uw heerlijkheid,

Wanneer de Heer Sion heeft opgebouwd * en zal verschijnen in zijn heerlijkheid,

Wanneer Hij nederziet op het gebed der verdrukten * en hun smeken niet veracht.

Moge dit worden opgeschreven voor het nageslacht, * en het volk, dat geschapen zal worden, zal den Heer loven. Want Hij heeft neergezien uit zijn verheven heiligdom; * de Heer heeft uit de hemel neergezien op de aarde,

Om het zuchten der gevangenen te horen * en te verlossen hen die gedoemd waren ten dode,

Opdat men in Sion de Naam des Heren verkondige, * en zijn lof in Jerusalem,

Wanneer de volkeren zullen samenkomen * en de koningen om den Heer te dienen. - Hij heeft vóór de tijd mijn kracht gebroken, * mijn dagen verkort.

Neem mij niet weg op de helft mijner dagen, * Gij wiens jaren duren door alle geslachten.

In den beginne hebt Gij, Heer, de aarde gegrondvest, * en de hemelen zijn het werk uwer handen.

Zij zullen vergaan, maar Gij blijft; * als een kleed zullen zij alle verslijten.

Als een mantel verwisselt Gij

[p. 350]

hen en worden zij vervangen; * maar Gij blijft Dezelfde, en uw jaren nemen geen einde. De zonen uwer dienaren zullen wonen in veiligheid, * en hun zaad zal blijven voor eeuwig.

Eer aan den Vader.

Psalm 129 De profundis clamavi ad te

Uit de diepten roep ik tot U, Heer; * Heer, hoor mijn klagen.

Laat uw oor luisteren * naar mijn roepen en smeken.

Als Gij onze zonden indachtig blijft, Heer; * Heer, wie zal stand houden?

Maar bij U is vergeving, * en wegens uw wet mag ik op U, Heer, vertrouwen.

Daarom vertrouwt mijn ziel op uw woord, * vertrouwt mijn ziel op den Heer.

Van de morgenwake tot de nacht * ziet Israël uit naar den Heer.

Want bij den Heer is ontferming, * en overvloedig is zijn verlossing.

Hij zelf zal Israël bevrijden * van al zijn zonden.

Eer aan den Vader.

Psalm 142 Domine, exaudi orationem meam

Heer, verhoor mijn gebed; luister naar mijn smeken volgens uw trouw; * verhoor mij volgens uw gerechtigheid;

En treed niet in gericht met uw dienaar, * want niemand die leeft, is rechtvaardig voor uw ogen.

Want de vijand vervolgt mijn ziel, * vertreedt mijn leven ter aarde,

Doet mij wonen in de duisternis, gelijk aan hen die sinds lang zijn gestorven; * daarom versmacht mijn geest in mij, is mijn hart ontsteld in mijn binnenste.

Ik ben indachtig de dagen van ouds, overweeg al uwe werken, * denk na over hetgeen uw handen hebben volbracht.

Ik strek mijn handen naar U uit; * mijn ziel smacht naar U als een dorstig land. -

Verhoor mij haastig, Heer; * mijn geest bezwijkt;

Wend uw gelaat niet van mij af; * dan zou ik zijn als zij die neerdalen in de grafkuil.

Doe mij in de morgen uw ontferming horen, * want op U heb ik gehoopt.

Maak mij de weg bekend die ik moet volgen, * want tot U verhef ik mijn ziel.

Ontruk mij aan mijn vijanden, Heer, tot U vlucht ik; * leer mij uw wil te doen, want Gij zijt mijn God.

Uw goede Geest geleide mij langs een effen pad; * om wille van uw Naam, o Heer, behoud mij in het leven, naar uw gerechtigheid.

Leid mijn ziel uit de benauwing * en verdelg mijn vijanden naar uw goedertierenheid,

En richt te gronde allen die mij kwellen, * want ik ben uw dienaar.

Eer aan den Vader.

Ant. Wees niet indachtig, Heer, wat wij of onze ouders hebben misdaan; en neem geen wraak over onze zonden.