Het prieelken der gheestelyker wellusten

[p. 91]

Een schoon benedictie opden selven toon.

O Cracht des vaders almachtich groot,
Zijt in myn memorie gepresen,
Dat ick ootmoedelyck tot in myn doot
Godt mach ghedachtich wesen.

Die wijsheyt des soons dat eewich woordt

Blijve in myn verstant van binnen,
Dat alle myn gepeysen nu rechtevoort
Mijn sonden mogen verwinnen.

De liefde van Godt den heyligen geest

Wil mynen wille doorvlieten,
Met zyn seven gaeven aldermeest
Moet ick myn werken ghenieten.