Het prieelken der gheestelyker wellusten

[p. 90]

Een schoon gheestelyck liedeken vander Heyliger Dryvuldicheyt,
op den thoon: Een ridder en een meysken ionck, op een rivierken, &c

O Godt almachtich vader goet,
Mijn memorie wil ick u schinken
Laet my u goddelyck wesen goet
Altyt ootmoedelyck ghedinken.

O Godt sone des vaders woordt

Mijn verstant wil ick u gheven,
Doet alle myn zinnen met een accoordt
Naer uwen wille hier leven.

O Godt der liefden heyligen gheest

Wilt mijnen wille stercken
Met u gave der liefden aldermeest
Vervult ghij alle myn wercken.

O weirdige heylige Drijvuldicheyt

Wilt alle myn crachten regeren,
Dat ick in mynder zielen affscheyt
In u mach iubileren.

O alder hoochste Maiesteyt,

Vernielt in my u beelde:
Maeckt myn herteken nu bereyt,
Dat ick mach smaeken u weelde.

O drij persoonen nochtans maer een,

Warachtich Godt ghepresen,
En wilt uut mynder zielen niet scheen,
Maer altyt myn trooster wesen.

Bidt voor die dit heeft ghedicht

Ter eeren van haer lief daer boven,
Dat zy dat ongheschapen licht
Altijt mach dancken en loven.