Het prieelken der gheestelyker wellusten(1927)–Katherina Boudewyns– Auteursrecht onbekend Vorige Volgende [pagina 83] [p. 83] Een gheestelyck liedeken, op den thoon, Myn lieveken es my te nacht ontweken, &c. Ghedicht doemen te Bruessel gheen Misse doen en mocht. Nu Heere aenhoort ons claegen, En suchten met traenen groot, Helpt ons dit lyden draegen, Oft wij blyven inden noot. Wy gaen nu heer al treuren, En bedroeft al totter doot, Want ons en mach niet ghebeuren Inder zielen dat levende broot. En wilt u niet te zeer bedroeven Gheestelijck condi den Heer ontfaen: Hij compt ons gheloove nu proeven, Wy datter sal wanckelbaer staen. Dese droeve tyden Zyn lange ghepropheteert, Dat die heylige kerck soude lijden, Ende worden ghepersequeert. Want vele groote abuysen Hebbender ommeghegaen: Die wilt Godt doen verhuysen, Maer dout gheloove sal blijven staen. Die poorten vander hellen, Noch die macht der duysterheyt En can die kercke nyet vellen Zy blyft inder eeuwicheyt. Godts woort en mach niet liegen Het blyft inder eeuwicheyt staen, En laet u toch nyet bedriegen Noch en wilt Godt nyet afgaen. [pagina 84] [p. 84] Staet vast ghy Catholicken, Op doude Religie goet En wilt toch nyet afwycken, Maer stort vry daer voore u bloet. En zyt nyet zoe cleynhertich, Al zyn wy in lyden groot Den Heere die is barmhertich Hy helpt ons inder noot. Laet ons al tot Godt keeren, En laeten de sonden groot, Hy sal zyn plagen weeren, Ende ons bystaen totter doot. Ghy sondaers alle ghemeene, Aenhoort myn droevich liedt, Laet ons onse sonden beweenen Oft wij vallen in swaerder verdriet. Vorige Volgende