Het prieelken der gheestelyker wellusten

[p. 76]

Een gheestelyck liedeken
op den thoon: Helas mon poure coeur &c

De Mensche seyt.

Myn lijden draege ick verborgen,
Besloten in mijnen gront,
Van savons totten morgen
Worde ick daeraff ghewont.

De Heere.

Mensche en wilt niet claegen,
Ick ben met u int verdriet,
U lyden dat help ick draegen,
Sonder my en condy niet.

De mensche.

Heere leert mij doch sterven,
En my selven gheheel uutgaen,
Alle wellusten derven,
Als ghy lief hebt ghedaen.

De Heere.

Mensche wilt bekinnen
U crancheyt ende sonden groot,
Dan sal ick u van binnen
Suyveren voor myn doot. ¹

De mensche:

Heere wilt doch by my wesen
Ende inder noot bystaen,
Soo sal myn ziel ghenesen,
En myn trueren zyn ghedaen.

De Heere.

Mensche wildi my behaegen,
Doet u selven ghewelt,
Om u cruysken hier te draegen,
Soo ick dat hebbe ghestelt.

1 ‘voor mijn doot’staat blijkbaar voor ‘door myn doot’

[p. 77]

 

De mensche.

 

Heere ick sal my booghen

 

Onder den wille dyn,

 

Ende hier gherne ghedoogen

 

Droefheyt, lyden ende pijn.

 

De Heere.

 

Mensche ick heb u verheven,

 

Mijn weelden zyn in u:

 

U memorie heb ick u ghegeven,

 

Om op my te peysen nu.

 

De mensche.

 

Mijn verstant wil ick u schincken

 

Jesus myn toeverlaet,

 

Doet my op u dincken,

 

Ende wachten van alle quaet.

 

De Heere.

 

Mensche ick hoore u spreken,

 

Ick aensien uwen wille goet,

 

Compt wasschen al u ghebreken

 

In myn preciose bloet.