Het prieelken der gheestelyker wellusten(1927)–Katherina Boudewyns– Auteursrecht onbekend Vorige Volgende [pagina 78] [p. 78] Een geestelijck liedeken op den toon: Swinters en tsomers even groen. Menschen wilt ootmoedelyc peysen Dat gij maer stof der aerden en zyt, En dat gij corts dan hier moet reysen Verhaelt nu uwen verloren tijt, Ondersoeckt den gront van uwer zielen Hoe ghij inwendich zyt ghestelt, Wilt door penitentie u sonden vernielen, Want Godt u daegen heeft ghetelt. Wilt inden geest al tot Godt spreken, Toont hem met berou uwen noot, Laet u oogen van traenen leken, Claecht hem u ghebreken groot. Aenziet doch u ghedachten van binnen, En u wercken die luttel hebben gedocht Ghij sult ootmoedelijck bekinnen, Dat ghij u selven hebt ghesocht. O Heere die liefde der creaturen Heeft zeer lange myn herte ontstelt, Als ick myn crachten wilde rueren, Zoo word ick van het vleesch gequelt. Maer naemaels Heer heb ick bevonden Als u gratie in my wrocht, Dat dien strijt van mynen sonden My tot kennisse heeft ghebrocht. Als ick my tot bidden wilde geven, Dan socht ick uwe soeticheyt, Ick hadde behooren te stellen myn leven Naer uwen wille in ghelaetenheyt, Soowel in hebben als in derven, Had ick behooren ghelijck te staen Ende altyt my selven te versterven, Mijnen vrijen wille uut te gaen. [pagina 79] [p. 79] Wilt ootmoedelyc dancbaer wesen Dat ghij Godts gratie hebt ontfaen, Als u ziele is ghenesen, Ghij moet nu voort in deuchden gaen, En laeten varen die creaturen, Daer uwen zin was opghestelt, Wilt u liefde in Godt sturen, En u selven doen ghewelt. Heer ic aenbid u door myn geloove Want ick u uutwendich niet en zien, En laet myn ghehoor niet worden doove Noch en laet myn ziele van u niet vlien Spreect heere u dinersse die sal hooren, Binnen in haerder herten gront, Wilt mij altijt tot deuchden spooren, En myn drij crachten maeken ghesont. Vorige Volgende