Het prieelken der gheestelyker wellusten(1927)–Katherina Boudewyns– Auteursrecht onbekend Vorige Volgende [pagina 74] [p. 74] Een schoon gheestelyck liedeken van den peys, op den toon, Die de werelt yet wel besiet, &c. Laet ons in Godt verblijden Sonder vermijden Den Heere ghebenedijden Cleyn ende groot, Godt dancken ende loven Die ons heeft van boven Gegeven den peys, twas meer dan noot, Veel menschen zynder bleven van honger doot. En wilt dit vergeten niet, Altsamen tot Godt vliedt, Dat wij niet en vallen in swaerder verdriet Godt wil ons gracie gheven, Om deuchdelyck te leven, Sonder sneven, Elck nae zynen staet, Goede borgers wilt uutroyen, Jae teenemael verfoyen Der Calvinisten leeringhen quaet Met al hen ongeloove zeer obstinaet: Want ghij ziet hoe dat Verdorven wort die stadt, Daer zy sayen hen quaet saet. Wilt al hertelyck bidden, Dat Godts gheest int midden Van alle herten worde gheplant, Dat liefde mach regneren, Eendrachticheyt floreren, Die neringe en welvaert brengt int lant Ghy Catolycke hout hieraen de hant, Dat Calvinus worde veriaecht, En Luyter uutgevaecht Met hen predicanten sonder verstant. [pagina 75] [p. 75] Verhuyst ghij Calvinisten, Vol muyterije en twisten, Gy hebt te Bruessel te lange gewoont Want u tirannye en u diverije Hebdi ons genoech ghetoont, Naer u wercken suldi worden geloont. Door u valsch gheloove blint, Onse kercken hebdi gheschint, Wee die tot u zyn ghesint. Gheestelycke persoonen Wilt nu blyschap toonen, Die te Bruessel zyt beswaert: Als goede levende rancken Wilt Godt almachtich dancken Dat hij u soo lange daer heeft gespaert, Nu en suldi niet meer zyn vervaert, Grijpt al eenen moet, Het Calvinist ghebroet Gaet nu wech loopen metter spoet. Den edelen Hertoch van Parmen Heeft Bruessel willen ontfermen, Natuerlyke liefde hem daertoe dwingt Godt gheve hem prijs ende eere Tes een ghenaedich Heere, Die ons den peys uut liefden schinckt, Goede borgers dit altyt ghedinct, Wilt allen danckbaer zyn Op dit termyn, Dat ghy niet en valt in swaerder pyn. Vorige Volgende