|
| |
| |
| |
| |
Нet eerste deel. Vanden eersten staet der beginnende ofte van het suyverende leven.
| |
| |
| |
| |
Inleydinghe inde materie: Van des menschens eerste beghinsel, laeste eynde, ende de middels en weghen om 't selve te bekomen.
I. Artijckel. Jesus leert de ziele, hoe hy naer sijn Goddelicke natuere is het eerste beghinsel vanden mensch.
IESUS. Hoort my dan, mijne Suster, mijne Bruydt, ende luystert wel naer mijn wooden. Men loopt niet wel, ten zу dat men weet waer-naer dat-men loopt. Augus. Het eyndeken daermen naer tracht, al is't dat het leste is dat men bekomt, is nochtans het eerste daer haer de intentie en begeerte toe streckt. Finis primum in intentione, ultimum in assecutione. Soude dan | |
| |
den wille ende intentie hun daer-naer stieren, ende daer-toe strecken, soo moet daer eerst kennisse van wesen, om seecker en wel te loopen: Non quasi in incertum. Soo dat-men het eynde ende den loop-prijs bekomme. Sic currite ut cumprehendatis. Daerom sal ick u gaen toonen tot wat eynde ick u gheschaepen hebbe, ende u vander Eeuwigheyt toe geschickt: ende door wat weghen ghy daer toe kommen moet.
Ick, naer mijn Goddelicke Natuere wesende vander Eeuwigheyt uyt my selven, ende in my selven, ende voor mу selven, een opperste ende oneyndigh Goedt; ende als soodanigh hebbende een uytterste begheerte om my selven aen andere mede te deelen; en buyten my niemandt vindende, die soude konnen deelachtigh zijn van soodanigh gheluck ende goedt, hebbe in het Consistorie van mijne Alder-heylighste Dryvuldigheyt ghesloten, te scheppen ende voort te brenghen Creatueren, die van het selve deelachtigh mochten worden. Soo zijn uyt die ongronderelicke Schatten mijnder oneyndighe Wijsheyt ende Almogentheyt, voort gebracht alle verstandelicke ende redelicke Creatueren; dat zijn de Enghelen ende Menschen: soo dat ick, die tot als-dan hadde gheweest in my selven, ende uyt my selven, ende alleen voor my selven het opperste goedt, nu oock geworden ben het opperste goedt mijnder Schepselen; op dat ick soude wesen niet alleen het eerste Beginsel van Alles, maer oock het leste Eynde; Alpha & Omega, Principium & Finis.
| |
| |
| |
II. Artijckel. Hoe hy oock sijn leste eynde is.
AL-soo dan hebbe ick, die ongeschaepen Sonne der Rechtveerdigheyt, dat ongeschaepen Goet, U. Lieden voort-gebracht als de materiele Sonne haere straelen; niet alleen om dat ghy My soudt verkennen voor het eerste beginsel van uw wesen en al dat ghy hebt, met een meerder dependencie als de straelen hebben ten opsicht van de Sonne; maer oock om dat ghy my soudt kennen voor u leste ende uytterste eynde. Ick hebbe u geschaepen, niet op dat ghy buyten my sout rusten met Herte en affectie op yet dat buyten my is: maer op dat ghy met een oprechte liefde tot my soudt weder-keeren, ende door volheyt der gratie en volmacktheyt des levens my nu gelijckende (als kinderen hunnen Vader) hier naemaels van my soudt op-genomen worden tot de glorie, ende my dat opperste Goet aldaer besitten, deelachtigh wesende van alle het goet dat ick selve ben, ende in my selven besluyte. Dit is u eerste beginsel, dit is u eynde ende saligheyt; dit is de weerdigheyt ende Majesteyt van u uytterste eynde, te weten, Godt te besitten, met Godt een te zijn, Similes ei erimus, quoniam videbimus eum sicuti est. Ioan. 3.
| |
| |
| |
III. Artijckel. Dе quaede enghelen, ende den mensch wijcken van hun leste eynde.
MAer Eylaes! qualick hebben de voorseyde Creatueren geschaepen gheweest in sulcke weerdigheyt, ende tot sulck een verheven eynde, ende van my ghestelt op den wegh (in Viâ) dit is inden Staet, tijdt ofte spacie, op welcken sy souden moeten verdienen ofte de eeuwighe saligheyt ofte verdommenisse; ofte sy zijn van hetselve af-gheweken: ende in plaetse van tot hun beghinsel weder te keeren door een oprechte liefde, hebben door eyghen liefde, hoveerdigheyt &c. op hun selven blijven rusten buyten Godt: ende al-soo in plaetse van weder te keeren tot mijne goedtheyt, zijn ghevallen inde handen van mijne Rechtveerdigheyt.
Onder dese Creatueren zijnder sommighe die nu ghekommen zijn tot het eynde van hunnen wegh (sunt in termino) te weten eerst, die goede Enghelen: ende de Menschen overleden in den Staet van gratie, die gheheel ghesuyvert zijnde, ghekommen zijn met de selve tot hun eeuwighe en onveranderlicke saligheyt. Ten tweeden: de Duyvelen en boose Menschen in Staet van Doodt-sonde stervende, die van my verworpen zijn inde eeuwighe verdommenisse, sonder hope van veranderinghe ofte verlossinghe; want voor hun gheenen tijdt meer en is: Tempus non erit ampliùs.
| |
| |
| |
IV. Artijckel. Jesus is den Leydts-man tot dat leste eynde.
ANdere zijn noch op den wegh: (in Viâ) dat zijt ghy Menschen alle-gader, soo langhe als ghy hier leeft. Ghy zijt hier al-te-mael op de voyage, (Viatores) door de wildernisse van dese Wereldt reysende naer het Landt van Beloften. Ghy zijt door my uwen waerachtighen Mоyses, uwen Salighmaecker, verlost vande slavernye van dien helschen Pharaо, den Duyvel der Hellen ende der sonde. Ick hebbe u door die roode zee van mijn dierbaer Bloedt gheleydt ende ghebrocht op den wegh van uwe beloofde Saligheyt. Siet wel, dat ghy gheen ander weghen in en gaet, ende tot spijt en verwijt van het selve mijn soo Dierbaer Bloedt niet verlooren en loopt: maer volght my naer, ende doet naer mijne Leeringhe. Den Vader heeft my u ghegeven voor eenen Leydtsman ende Leeraer. Ducem ac Praeceptorem dedi cum gentibus. Isaiae 55. Ick ben den Wegh, de Waerheydt ende het Leven. Ego sum Via, Veritas & Vita. Joan. 14. Ick ben den wegh in mijne Exempelen, de waerheyt in mijne Leeringhe, ende het Leven inde Vergheldinghe.
Siet dan dat ghy voorsichtelick wandelt door den wegh, op den welcken ick U.L. ghestelt hebbe, ende let wel op alle mijne woorden, want sy vol Gheest ende Leven zijn, ende sy sullen u leyden van het eer- | |
| |
ste beghinsel van een goedt Leven, tot het uytterste van alle volmaecktheyt en heyligheyt. Maer aenmerckt altijdt wel in mijne Leeringhen ende van mijne Dienaeren voor wat Persoonen, conditien ofte ghesteltenissen, ofte voor wat tijden de selve ghegeven worden: want door ghebreck van dese aenmerckinghe wort'er dickmaels yet qualick verstaen met schaede ende interest der Zielen. Die hier in gheen onderscheydinghe en ghebruyckt, die doet ghelijck eenen dwaesen Medecijn, die aen alle Siecken, sonder te passen op hunne sieckte ofte ghesteltenisse, deselve Medecijne ordineert, die d'een profijtigh is, en d'ander schadelick, en sommighe doodelick. Wilt ghy de Leeringhe die ick gheve voor de beghinnende toe-eyghenen aende volmaeckte, ofte die voor de volmaeckte aende beghinnende, sy sal somtijdts hun profijtigh zijn, dickmaels schaedelick, jae somtijdts doodelick.
| |
V. Artijckel. Drye staeten ofte weghen, door welcke men komt tot dat eynde: ende hun eyghendommen in't generael.
DAerom noteert wel: dat al is't saecke dat'er veel en groot verschil is tusschen dat Hemels Jerusalem, mijn triompherende Kercke hier-boven, ende het Aerds Jerusalem, mijn strijdende Kercke hier op der Aerden; dat'er nochtans tusschen hun in veel saecken over-een-komminghe is. Sy zijn alle twee | |
| |
Ghesusters Kinderen van eenen Vader: sy dienen alle twee onse Eene ende Dryvuldighe Majesteyt: zy ghenieten alle Twee een Goedt; al is' t dat het hier beneden is met duysterheyt, lijden, strijden en onsekerheydt; en hier-boven met volle licht en klaerheyt, victorie en glorie, en volle sekerheyt van sulck een Eeuwigheyt: ende bysonderlick ghelijck de triompherende hier-boven heeft veele wooninghen, en ghedeelt is in drye Deelen, als drye Heyr-Archien, de welcke noch eens in drye ghedeelt zijnde, maecken t'saemen Neghen Chooren der Enghelen; soo oock de strijdende bestaet in drye deelen, die elck konnen in dryen ghedeelt worden. Het Eerste, begrijpt die beghinnende, die noch zijn in de eerste Beghinselen der deught ende volmacktheyt: 'tTweede, de Voortgaende, die nu merckelicken voort-gangh ghedaen hebben: 'tDerde begrijpt de Volmaeckte, die nu ofte tot de volmaecktheyt ghekomen zijn, ofte daer seer naer by zijn. Let wel op het verschil dat'er is tusschen dese.
Tot de Eerste hebbe ick gheseyt: Wilt ghy tot het Leven kommen, onder-houdt de Gheboden. Matth. 19. Tot de Tweede: Wilt ghy volmaeckt zijn, gaet, verkoopt al dat ghy hebt, ende gheeft het den Aermen, ende ghy sult eenen Schat inden Hemel hebben Matth. 19. Vande Derde seyde ick: De klaerheyt die ghy (Vader) my ghegeven hebt, hebbe ick hun ghegeven of dat sy Een souden wesen, ghelijck wy oock Een zyn; ick in hun, ende ghy in my, op dat zy volkommen zijn in Een. Joan. 17.
In het Eerste onder-houdt-men mijn Gheboden; in het Tweede onder-houdt-men mijne Raeden: in het Derde volght-men al het wel behaeghen van mijnen Goddelicken Wille.
| |
| |
In het Eerste, Ieydt-men een suyverende Leven: in het Tweede, een Verlichtende: in het Derde, een Vereenighende.
In het Eerste, suyvert-men sy-selven van Doodtsonden en vrywillighe Daeghelicksche; in het Tweede, van Daeghelicksche uyt kranckheyt &c. In het Derde, van alle Onvolmaecktheyt.
In het eerste, schauwt-men alle Occasien der Sonden: ih het Tweede, alle onprofijtighe Hanteringhe met de Menschen: in het Derde, is een gheheele Af-ghescheydentheyt van alle Creatueren, oock van sijn eyghen selven.
het Eerste, wort den ouden Mensch uyt-gedaen: in het Tweede, sterft hy: in het Derde, wordt hy verniet.
ln het eerste, roeyt-men de Ghebreecken uyt: in het Tweede, worden de Deughden in-gheplant: in het Derde, worden de Deughden beseten in hun Wesen.
In het Eerste, tracht-men te bekommen de Vrede der Conscientie sonder Scrupulen &c. in hetTweede, deVrede en Ruste van Passien, ende in sorghen en becommernissen: in het Derde, is mijne Vrede, die alle verstandt te boven gaet.
In het Eerste, tracht- men zу-selven aen my gelijck te maecken in uytwendighe Wercken en Oeffeninghen: in het Tweede, in inwendighe Werckinghen der Ziele ende haere Krachten: in het Derde, inden Gheest.
In het Eerste, lijdt-men met Verduldigheyt: in het Tweede, met Blijdtschap: in het Derde, met grooten Yver en Vyerigheyt.
| |
| |
In het Eerste, heeft-men het deel van Martha van buyten: in het Tweede, is men Martha van binnen: in het Derde, besit- men het beste Deel van Maria, dat Een, dat alleen noodtsaeckelick is, ende men wordt hier Martha en Maria t'saemen.
In het Eerste, is-men noch buyten den Gheest: in het Tweede, komt-men inden Gheest: in het Derde, komt-men boven den Gheest, ende men wordt ten lesten oock sonder Gheest.
In het Eerste, oeffent-men meest het uytwendigh ende Mondt-Gebedt: in hetTweede, het inwendigh, Meditatie &c. in het Derde, de Beschauwinghe, Vereeninghe, &c.
In het Eerste, wordt de Ziele door mijne Gratie ghetrocken: in het Tweede, wordt sy in-gheleydt: in het Derde, wordt sy van haer selven vervoert en wegh ghenomen &c.
In het Eerste, is de Ziele mijne Dienst-Maeght: in het Tweede, is sy mijne Vriendinne: in het Derde is sy mijne Bruydt.
Dese ende noch veel andere eygendommen van dese drye staeten of levens, der Beginnende, Voortgaende ende Volmaeckte, en sijn hun elck in't bysonder soo eygen niet; ofte sy worden oock eenighsins (gelijck ick u voorder op sijnen tijdt leeren sal) in de andere staeten gevonden, al is't op ander en ander manieren: By Exempel; de suyveringhe die aen den eersten staet eygen is, wort wel gevonden inde ander; maer op ander manieren. In den eersten staet suyvert men sy selven eerst ende principalick van doodelicke Sonden, daer naer van daegelicksche | |
| |
vrijwillighe oft met opgesetten wille, van alle ongeregelde passien, quaede gewoonten, ende alles dat aengaet den ouden Mensch: alhier wordt oock meest gesuyvert het nederste ofte sinnelick deel der Zielen. In den Tweeden van de daegelicksche sonden, die niet soo vrywilligh, maer door cranckheyt, onbedachtheyt, lichtveerdigheyt &c. gheschieden; daer en boven oock van alle gebreckelickheyt, ende alles dat contrarie is aen den nieuwen Mensch ende de Deught: Alhier wordt oock bysonderlick gesuyvert het middelste ofte redelick deel der Zielen. In den Derden, wort men gesuyvert van alle onvolmacktheyt en verborgen gebreken, die hun alder-meest onderhouden in den geest.
| |
VI. Artijckel. Cort begryp vande beleydinghe ofte conduyte, met de welcke den Heere Jesus de ziele leydt door den eersten staet van het beginnende oft suyverende leven.
JESUS. Dit zijn dan die drye staeten, de drye levens ofte weghen, ende als drye dagh-reysen die men ordinairelick passeren moet in de Wildernisse deser Werelt, eer dat men kan geraecken tot het waerachtigh vinden, aenbidden en genieten van my in den geest ende waerheyt. Ick segghe ordinairelick, om dat mijne goetheyt sommighe bysondere | |
| |
uytvercoren Zielen anders is leydende, de welcke ick ofte van het beginsel, ofte van het midden des weeghs op het eynde stelle, dese moeten den wegh laeten, ende my volgen: want niemant en gaet wel voort, nochte en wort wel geleydt, ten sy naer mijnen wille ende inwendigen treck van soodaenighe Ziele. Desen moeten sy boven al gaede slaen, die der Zielen bestieringhe bevolen is: sy moetense leyden niet naer hunnen wille, maer naer den mijnen. Daerom moeten sy de weghen wel kennen. 't Is seer vermetelick yemant te willen leyden, als men selve de weghen niet en kent.
Nu dan, eer ick de handt aen het werck slae, soo wille ick u toonen mijnen bestieringe ofte conduyte die ick ordinairelick gebruycke in den eersten staet der beginnende ofte in't suyverende leven. Sy sal connen dienen voor een Patroon-ofte-Model voor die sorghe hebben der Zielen, naer het welcke sy hun selven ende andere sullen connen helpen.
Нet I. Capittel.) Aen het Herte (dat ick voor mijn woonste geschaepen hebbe, ende dat nu van mijne vyanden beseten wort, ick daer uyt gesloten zijnde, dat ick nochtans wille, dat my, als wettelicken Heere, gerestituëert worde) gae ick eerst cloppen met groote verduldigheyt en lanckmoedigheyt; soo door my selven, met mijne Goddelicke inspraecken ende voorcommende gratie, nu met soetigheyt ende liefde, nu met straffigheyt en dreygementen; als door mijne Dienaeren, door hun Vermaeningen, Sermoenen, Exempelen, Boecken, &с. Tot dat den goeden wille my de deure open doet. Alsdan eer ick daer in comme woonen | |
| |
(want ick met den Duyvel ende de Sonde, niet t'stamen blyven en kan) moet dat wel gesuyvert zijn van alle die leelicke Beesten die daer in woonen.
Неt II. Capittel.) Daerom comme ick ten tweeden met de lanterne van mijn Goddelick Licht, niet om dat ick soude sien, maer om de Ziele te doen sien wat in haer Herte al logiert. Hier toe stelle ick haer voor ooghen de twee taefelen van mijnen Wet, &c. op dat het Herte in deselve sigh soude spiegelen, ende tot kennisse sijnder Sonden commen. De meeste vuyligheyt nu al gesien, ende als op een hoopken byeen vergadert zijnde;
Неt III. Capittel.) Soo toone ick ten derden aen de Ziele de groote boosheyt en leelickheyt der Sonde, om haer alsoo te brengen tot eenen grooten haet en verfoeyen der selver, ende tot een waerachtigh Berauw ende Biechte, de welcke de bessems zijn, met welcke ick alle die vuyligheyt uyt vaeghe uyt het Herte.
Het IV. Сapittel.) Ten Vierden het Herte nu soo gesuyvert zijnde, begint het grooten strydt en aenvechtinghe te lyden vanden Duyvel, de Werelt, ende het Vleesch: inden welcken ick hem te gemoete commende, leere het op wat maniere het tegen hun stryden moet, ende met wat Wapenen, ende hoe hun overwinnen.
Het V. Сapittel.) Ten vyfden om dat het Herte noch kranck is, op dat het niet en soude ervallen inde sonde, ende wederom kommen inde macht sijnder vyanden, ick het selve versterckende, geve hem hier toe verscheyden middelen, bysonderlick het overdencken der vier Uyttersten ende mijnder Passie, en oock het Gebedt.
| |
| |
Неt VI. Capittel.) Ten sesden leere ick hoe het hem oeffenen moet in hеt Ghebedt ende Meditatie: ende leere oock die maniere om wel te meditéren: ende toone dat ick aen mijn Cruys ben den Boeck des Levens, in welcken de Ziele in desen staet gedurigh moet meditéren.
Неt VII. Capittel.) Ten sevensten toone ick aen het Herte hoe dat het noch vol is en vuyl van cleyne sonden, fauten en gebreecken, die het selve luttel is kennende en achtende: ende hoe het van die al noch moet gewasschen en gesuyvert worden.
Неt VIII. Capittel.) Het Herte nu van dese wat meer gesuyvert zijnde, soo voorcomme ick het met mijnen troost, smaeck en gevoelicke devotie; ende leere hem hoe het in dese sy selven draegen moet; Insgelickx oock als dit al ontrocken wordt, ende het gestelt wort in een verlaetinghe, dorrigheyt, verstroytheyt, &c. in de welcke is't dat het getrauwe blijft, soo comt het lichtelick tot een cloecke resolutie van de Deught en Volmacktheyt naer te trachten: welcke resolutie is het eynde vanden eersten staet der beginnende, ende het beghinsel vanden tweeden te weten der voortgaende.
|
|
Auteursrechtvrij
