Thomas

Een verhaal uit 1688

[p. 25]

Hoofdstuk 4

In de keuken staat het eten al klaar.

Bij de tafel staan maar twee stoelen, één voor vader en één voor moeder.

Thomas en zijn zusjes moeten staan als ze eten.

Zo ging dat vroeger.

Iedereen kijkt naar Thomas.

‘Wat ben je laat’, zegt vader. ‘Heb je geen honger?’

Moeder schept zijn bord vol lekkere stamppot.

Thomas pakt zijn lepel en zijn mes.

Hij mompelt iets, maar niemand verstaat hem.

Moeder zucht:

‘Ik wou dat die jongen eens gewoon kon praten.’

De zusjes maken lawaai, ze zijn druk.

‘Wij zullen bidden’, zegt vader streng.

Het is meteen stil, ze buigen hun hoofd.

Vader zegt het gebed dat ze bij elke maaltijd horen.

Als het klaar is, bidt hij nog iets.

‘Bescherm, Heer, de soldaten in het veld, zij zijn gekomen om ons te helpen.

Zij hebben geen dak boven hun hoofd, in de koude nacht wachten ze op Uw nieuwe dag.

Bescherm, Heer, deze mannen.’

[p. 26]

‘En hun paarden’, denkt Thomas.

‘Amen’, zegt iedereen.

Ze eten. Moeder kan goed koken.

Ze hebben allemaal trek, het is lekker.

De zusjes zijn nog steeds druk.

Moeder geeft de oudste een tik, dan is het stil.

Thomas let niet op die kleine kinderen.

Hij eet, hij is al groot.

‘Komt dat soldatenvolk allemaal hierheen?’

Moeder vraagt het aan vader.

‘Dat zal wel’, antwoordt hij. ‘Ze gaan naar de stad, dan komen ze door ons dorp.’

Moeder zucht. ‘Dat kan wat worden, al die stelende en plunderende soldaten.’

‘Dit is het leger van de prins’, zegt vader.

‘Misschien stelen deze soldaten niet.’

‘Soldaten zijn allemaal hetzelfde’, zegt moeder.

‘Het zijn dieven en moordenaars.’

‘Misschien is dit leger anders’, zegt vader.

Moeder gelooft er niets van.

Vader weet dat ze gelijk heeft, de meeste soldaten stelen.

Als een leger door het land trekt, is er gevaar.

Huizen worden in brand gestoken.

De mensen raken alles kwijt wat ze hebben.

[p. 27]

Hun voedsel voor de winter, hun vee, alles.

‘Laten we er het beste maar van hopen’, zegt vader.

En dan gaan ze slapen, een drukke maandag is voorbij.

Niemand weet dat Thomas bij de baai was.

Ze vragen er niet naar en hij zegt niets.