Suriname

[p. 33]

Onderwijs

Het onderwijs in Suriname wordt in de Nederlandse taal gegeven. Er is leerplicht tot en met je 12de jaar. Dat betekent dat je tot die tijd verplicht bent om naar school te gaan.

Er zijn openbare scholen en privéscholen. En scholen waar wel of juist geen geloof aan is verbonden. Kleuters hebben geen leerplicht, maar in Paramaribo en andere grote steden gaan ze bijna allemaal naar de kleuterschool. Lagere scholen vind je zowel in de stad als in het binnenland. Scholen voor voortgezet onderwijs zijn er alleen in de grotere steden. Kinderen uit het binnenland die naar het voortgezet onderwijs willen, moeten verhuizen naar een internaat of bij familie intrekken in de grote stad.

Vroeg op en vroeg naar bed
dat geeft de meester pret
En wie op tijd naar school wil gaan
moet heel vroeg uit zijn bedje opstaan!

Tingeling! Het is 8.00 uur. De kinderen gaan niet direct de klas binnen, eerst gaan ze op het erf het volkslied zingen.

De peuter- en de kleuterschool

Een klein deel van de kinderen in Suriname bezoekt de peuterschool. Dat kan vanaf drie jaar. Vanaf hun vierde kunnen kinderen naar de kleuterschool. Hier krijgen ze vakken als zingen, tekenen, gym, voorbereidend lezen en rekenen. De meeste kleuterscholen staan vlak bij de lagere school. Voor kleuters begint de schooldag om 8.00 uur en hij eindigt om 12.00 uur. In de stad zijn meer kleuterscholen dan in de dorpen.

De lagere school

Als een kind zes jaar is, kan het naar de lagere school. De lagere school duurt 6 jaar. Het schooljaar in Suriname start in oktober. In september is er een lange vakantie. Maar goed ook, want in die periode is het erg warm! Een schooldag begint om 8.00 uur en eindigt om 12.30 uur voor de leerlingen van de twee laagste klassen. De kinderen van de hogere klassen zijn om 13.00 uur vrij.

De vakken waarin de kinderen les kregen in Suriname waren lange tijd gericht op de Nederlandse cultuur. Tot 1975 was Suriname een kolonie van Nederland en leerden de kinderen veel over Nederland op school. Vanaf 1986 zijn de schoolboeken vernieuwd en meer gericht op Suriname.

Het is hard werken op school!

[p. 34]

Smikkelen in de pauze - Op veel scholen in de stad is een ‘tante’. Zij heeft een eigen plekje op het schoolerf en veel kinderen gaan daar als eerste naartoe als het pauze is. Tante verkoopt lekkere dingetjes in de pauze. Je kan er van alles krijgen: roti, gebakken banaan, bami en drinken natuurlijk. Wel zo lekker met die warmte!

Na de lagere school...

Na de lagere school kunnen leerlingen kiezen tussen verschillende richtingen van het voortgezet onderwijs. Daarna kun je door naar het hoger beroepsonderwijs, het Instituut voor de Opleiding van Leraren of naar de universiteit in Paramaribo. De universiteit is vernoemd naar Anton de Kom, een verzetsstrijder die zich inzette voor de rechten van de mens. Tijdens de Tweede Wereldoorlog vocht hij in Nederland voor vrijheid en democratie.

Sommige kinderen kiezen ook voor verdere studie in bijvoorbeeld Nederland of Amerika als de opleiding die ze willen doen niet in Suriname is.

Onderwijs in het binnenland

De school in Godo-Olo, een dorpje aan de Tapanahonyrivier in het zuidoosten van Suriname. De school heeft het moeilijk. Er zijn te weinig leerkrachten en bij de overstroming in 2006 is veel schoolmateriaal verloren gegaan.

Het onderwijs voor de kinderen in grote delen van het binnenland gaat niet zo makkelijk. Door een aantal problemen loopt het onderwijs niet zoals veel mensen wel zouden willen: er zijn te weinig opgeleide leerkrachten en te weinig leermiddelen (boeken, schriften, papier en dergelijke). Veel mensen in de binnenlanden spreken een andere taal dan het Nederlands. Wanneer de kinderen dan naar een school gaan waar de meesters en juffen les geven in het Nederlands, snappen ze niet altijd goed waar het over gaat. Best lastig!

Oh jee, niet naar school...

Kinderen in Granbori, district Sipaliwini.

In het binnenland komt het voor dat kinderen niet naar school kunnen gaan. Ze moeten op hun broertje of zusje passen of meehelpen op het kostgrondje. Soms is het vervoer een probleem. De bevolking en verschillende organisaties denken na over een oplossing voor dit probleem.

[p. 35]

Wij zijn Xavora, Sayonara, Jerainice en Priscilla en we zitten op het LBGO. Dat is Lager Beroeps Gericht Onderwijs. Op de lagere school en bijna op alle voortgezette scholen dragen we een uniform. Zo ziet iedereen er netjes uit en is het onderscheid tussen arm en rijk minder zichtbaar. Van sommige middelbare scholen is de naam van de school op het T-shirt gedrukt. Dan kun je precies zien op welke school ze zitten. In de winkel in Paramaribo verkopen ze schooluniformen, maar ook de stof zodat we ze zelf kunnen maken.

Wij zijn Xavier, Lodewijk en Alva en we wonen op het Christoforus Internaat, een van de internaten in Paramaribo. Op ons internaat wonen jongeren tussen de 14 en 21 jaar uit het binnenland van Suriname. Onze vaders en moeders willen graag dat we goed voortgezet onderwijs krijgen. Maar in het dorp waar wij vandaan komen hebben we dat onderwijs niet. Dus wonen we hier. We hebben ruimte om te leren. Hier zie je ons in de bibliotheek. Na schooltijd kunnen we sporten. Eens in de twee weken mogen we naar huis en natuurlijk ook in de vakanties.