Geestelick vreugde-beeckje. Toe-ge-eygent aen de Hollantse jeughd

Avondt-Gesangh.

et daghet uyt den Oosten, &c.

DE Son is al verdweenen, en vergt voor ons haer licht.
De nacht schuyft haer gordijnen, en toont een droef gesicht:
De nacht schuyft haer gordijnen, haer gordijnen.

De dag is om geloopen, eylaes, met lutter winst,

[p. 84]

 

Eylaes, vol ydelheden met deughde[n] alderminst:

 

Eylaes, vol ydelheden, ydelheden.

 

Vol ydelheyd en weelden, vol derte[l]heyd en lust,

 

Vol woelery en slaven is ons gewaende rust:

 

Vol woelery en slaven, en slaven.

 

Bedeckt Heer ons gebreken, met u sneeu-witte kleedt,

 

En suyvert onse smetten, met tranen van u sweet,

 

En suyvert onse smetten, onse smetten.

 

Wilt nimmermeer gedencken, al ons bedreven quaet,

 

Maer wilt ons Heere schencken, u zegen en genaed,

 

Maer wilt ons Heere schencken, Heere schencken.

 

Al schijnd ons hert te sluymen, treckt onse ziel tot dy,

 

Dat wy tot beter leven ontgaen dees slaverny:

 

Dat wy tot beter leven, beter leven.

 

De slaverny der sonden, des wereld[ts] trotse pracht,

 

Drijf Heer uyt onse sinnen in dese du[y]stre Nacht:

 

Drijf Heer uyt onse sinnen, onse sinnen

 

Geeft dat ons Ziel mach rusten, God in uwe schoot,

 

En dat wy soo verwerven, het leve[n] uyt de doodt,

 

En dat wy soo verwerven, so verwerven.

 

Dus laet de slaep ons strecken, to[t] saligheyd en deughd:

 

Op dat wy sien u kleerheyd, en u volmaeckte vreughd:

 

Op dat wy sien u klaerheyt, sien u klaerheydt.

 

Ten eynde wy verslagen, als Kinders mogen staen

 

En sien des Vaders liefde, en sijne goedheyd aen:

 

En sien des Vaders liefde, 's Vaders liefde.

 

Ghy Christe zijt ons leven, ons Heylant en ons licht,

[p. 85]

 

Stort over ons u segen, en vriendelijck gesicht:

 

Stort over ons u segen, ons u segen.