Geestelick vreugde-beeckje. Toe-ge-eygent aen de Hollantse jeughd
(1645)–Johan van Born–
AuteursrechtvrijOp de wijse van de 10 Geboden. Of, Neraea schoonste van u.STelt vry u Schildwacht en Soldaten,
En boeyt en kerckert soo ghy wilt:
Knelt vast de vroome, 't sal niet bate[n]
Want ghy vergeefsche moeyte spilt.
Siet Petrus hier seer streng geva[n]gen,
Gekluystert aen der Krijgers zy:
Waer in Herodes had verlangen,
Om pleegen zijne tyranny.
Maer Godt die wou zijn diena[er] sparen:
Terwijl hy lagh in slaep gesust,
De Krijghsluy boey' en deur' bewaren
Tot dese wreedheyt was geblust.
Gods Engel quam de plaets omlichten,
En weckte Petrum aen zijn zy;
Staet op, sey hy, en wilt niet swichten,
Omgort en schoont u, gaet met my.
De keetens, kluysters, vielen heenen:
Den mantel om, stracx volght my ras:
Hy meend' hem was een licht verscheenen,
Doch wist niet datt' een Engel was.
Sy traden door de wacht na buyten,
Tot aen de groote ysre poort:
| |
[pagina 71]
| |
De deur' ging sich van self ontsluyten,
En doen verscheyde d'Engel voort.
Hy stont bedeest, tot hy bedaerde,
Nu weet ick, seyd' hy voor gewis,
Dat Godes Engel my bewaerde,
En loft' uyt dees gevangenis.
Herodes krijght nu rode kaecken,
Met al der Joden nijdigh rot,
Die na mijn dood soo vyerigh haeken;
Maer God haer boosheyt heeft bespot.
Tyrannen staeckt u nijdigh woeden,
En plenght doch geen onnoosel bloed,
Als God de zijne wil behoeden,
Dan ist al ydel wat ghy doet.
|
|