Geestelick vreugde-beeckje. Toe-ge-eygent aen de Hollantse jeughd
(1645)–Johan van Born–
AuteursrechtvrijStem. 43 Psalm. Neemt mijn saeck aen, &c.Als Christus was in 't Schip ghetreden,
En zijne Jongers neven hem:
Begost de Zee, als gantsch t'onvred[en]
t'Ontsluyt en hare woeste zeden:
Door 't buldren van haer felle stem,
Was yeder in de klem.
De Zee was woest en seer verbolg[en]
En yder was in 't Schip verbaert:
De Zee bedeckt haer mette golven,
d'een bare moest op d'ander volgen,
Zy kreten als van angst beswaert,
O Godt ons doch bewaert.
Doch Christus lag gerust te sluymen
Dies werkcen s' hem in dese noot:
O Heer! wy moeten 't Scheepken ruymen,
De Zee leyt dapper op haer luymen,
Wy kampen in dees harde stoot,
Met Zee en met de doot.
Behoet ons doch, al eer wy sterven.
De wellen gaen ons veel te hoogh:
Laet ons o Heere! troost verwerven,
Noch ook uw vriendtlijck aenschijn derven:
Belonck ons met u Godtlijck oogh,
En ons te helpen poogh.
| |
[pagina 59]
| |
Hoe pranght de vrees dus u gemoeden,
Sprack hy, die kleyn geloovigh zijt?
Gelooft dat ick de storm en vloeden,
Kan temmen, hoe seer datse woeden,
Dus weest hierom in Godt verblijdt,
Dat ghy dees storm ontglijt.
Doen rees hy op en hiel de winden,
En 't buldren van de Zee in toom,
Soo dats' in plaetse van verslinden,
Sich lieten als met teugels binden,
En vielen in een stillen droom,
Dat elck ontweeck de schroom.
De menschen waren seer verwondert,
Als zy dit wonder sagen an:
Wat vreemts ist, dat ons hier op dondert,
't Is noyt gehoort en uygesondert.
Wie zee en wint bedwingen kan:
O dat 's een Godtlijck Man!
Laet Christus in u Scheepkens varen,
Ghy die u vroomste handel drijft,
Dan zal hy u oock wel bewaren,
Dat storm noch druck u sal beswaren,
Dus wie in Godts bewaring blijft,
Op die geen ramp beklijft.
|
|