Moyson, Emiel
Emiel Trossaert, vanaf 1856 onder de naam Emiel Moyson. Vlaams dichter (Gent 9.1.1838 – Luik 1.12.1868). Emiel Moyson groeide op in een liberaal burgerlijk gezin, maar verbrak de banden met de familie vanwege zijn sociale gerichtheid. Hij studeerde korte tijd geneeskunde in Gent en werd lid van het vrijzinnige Taalminnend Studentengenootschap ´t Zal Wel Gaan.
Moyson leidde een zwervend bestaan waarbij hij zich inzette voor de democratisering van de samenleving. Als een van de eersten beijverde hij zich om van de Vlaamse Beweging vooral een Vlaamse arbeidersbeweging te maken die opkwam voor de emancipatie van de arbeiders in Vlaanderen. Daartoe voerde hij strijd voor het algemeen kiesrecht en verplicht onderwijs in de volkstaal.
Zijn gedichten werd vlak na zijn dood (hij stierf aan tuberculose) verzameld in Liedjes en andere verzen (1869). Tijdens zijn leven werden deze gedichten als pamflet verkocht ten bate van de arbeidersbeweging. Moyson komt als held voor in Edward Anseeles roman Voor ’t volk geofferd (1881).
Auteursrechtelijk beschermd