Meekel, Kees
Cornelis Wilhelmus Meekel, Nederlands schrijver (Amstelveen 7.10.1883 – Bachellerie (Frankrijk) 25.11.1953).
Meekel studeerde aan het seminarie Hageveld. Hij reisde daarna door Europa, verbleef in Palestina, de Verenigde Staten en Canada. Hij studeerde Noorse literatuur in Kopenhagen. In Canada werkte hij als boer en tenslotte vestigde hij zich als boer in Frankrijk.
Meekel begon als katholiek auteur van enkele lekenspelen, zoals De Hebreeuwse (z.j.) en Het donkerste donker (ca. 1940). Daarna volgde meer toneel met Boudewijn van Vlaanderen (1922) en De nar (1925). Samen met Ferguut en Galiëne, een blijspel, verzamelde hij dit toneel in Drie romantische spelen (1925), toneel dat overwegend middeleeuwse stof als materiaal benutte. Een deel daarvan werd voorgepubliceerd in de tijdschriften De Beiaard en Dietsche Warande & Belfort.
Behalve toneel schreef Meekel ook romans en verhalen. In 1909 verscheen de roman Adel, in 1923 gevolgd door De stad des levens. Aan de rand van de Maquis (1946), een verzetsroman spelend in Frankrijk. Verhalen waarin hij gebruik maakte van zijn vele omzwervingen verschenen in Van cowboys en pioniers (1926) en Cowboys van Canada (1950). In 1951 verscheen Het laatste oordeel, een bundel poëzie die geïllustreerd werd door Albert Troost.
Auteursrechtelijk beschermd