Luccioni, Maartje
Maartje Luccioni-van der Made, Nederlands dichteres en schrijfster van romans en verhalen (Tilburg 4.5.1935). Luccioni studeerde Engels en was enige tijd lerares. In 1966 kreeg ze de Literatuurprijs van de gemeente Hilvarenbeek voor haar poëzie in De kamer. Na haar huwelijk vestigde ze zich in Frankrijk, waar ze werk vertaalde van onder meer Emmanuelle Arsan en Roland Barthes.
In 1974 verscheen haar eerste roman Wie nu geen huis heeft, een familieroman spelend in Frankrijk en Nederland. In 1976 volgde Alles anders en in 1980 Het dubbele gelijk. Veel van Luccioni’s romans en verhalen gaan over huwelijksrelaties of andere liefdesverhoudingen. In De gebalde vrouw (1986) bijvoorbeeld gaat het over een kinderloze vrouw met huwelijksproblemen, waardoor depressiviteit toeslaat. Verhalen bundelde Luccioni in De Cézanne en andere verhalen (1982).
Literatuur: BNTL; Oosthoek; WP-lexicon; G. Komrij, ‘Met blijdschap geven wij kennis’, in: Papieren tijgers (1979), p. 180-182; H. van Buuren, ‘Niet zoals op de flap staat’, in: Ons Erfdeel 23 (1980) 4, p. 587-589; M. Berk, ‘Het huwelijk? Interessant, maar hoog gegrepen’, interview in: Opzij 17 (1989) 3, p. 21-23; M. Luccioni, ‘Hoe een lerares Engels Franse kinderen krijgt en Nederlands schrijfster wordt’, in: Opzij 20 (1992) 1, p. 20-21.
G.J. van Bork
[Nieuw, maart 2008]
Auteursrechtelijk beschermd