Leroux, Karel
Vlaams dichter en prozaschrijver (Zaffelare 13.3.1895 – Brussel 23.4.1969). Leroux studeerde voor onderwijzer, maar werd vertaler en parlementair redacteur van het dagblad Le Peuple. Hij werkte ook als radioverslaggever. Samen met Richard Minne, Maurice Roelants en Raymond Herreman stichtte hij het tijdschrift ’t Fonteintje (1921-1924) als tegenhanger van het expressionistische tijdschrift Ruimte. In 1924 verzamelde hij poëzie uit ’t Fonteintje in de bloemlezing De dichters van ’t Fonteintje.
Leroux publiceerde nadien in Forum, Helicon, Critisch Bulletin en De Volksgazet. Er verscheen slechts één bundel poëzie van hem onder de titel Van het beginsel des levens (1917). Het zijn eenvoudige en weemoedige gedichten, soms met een vleugje ironie, over ontgoocheling en de broosheid van het bestaan. Ironisch is ook zijn novelle De barmhartige Samaritaan (1931). Behalve poëzie en de genoemde novelle schreef Leroux vooral kritieken.
Literatuur: BNTL; Oosthoek; WP-lexicon; M. Rutten-Fohalle. Het literair werk van Karel Leroux, gerangschikt en ontleed (diss., 1956); H. van Assche, ‘Karel Leroux’ medewerking aan de Vlaamse literaire tijdschriften’, in: Brabant (1969) 3, p. 48-50; A. Westerlinck, ‘Afscheid van Karel Leroux’, in: Dietsche Warande & Belfort 114 (1969) 5, p. 388-389.
P. de Vries
[Aangevuld, januari 2008]