Lasoen, Patricia
Vlaams dichters en prozaschrijfster (Brugge 25.9.1948). Lasoen studeerde Germaanse filologie in Gent. Van 1967 tot 1969 was ze redacteur van Proces Verbaal, een Gents studententijdschrift. Daarna werd ze van 1971 tot 1973 redactrice van het tijdschrift Yang en vanaf 1971 ook van Kreatief. Na haar studie werkte ze als lerares Engels en Nederlands aan de Stedelijke Academie in Brugge.
In 1968 debuteerde Lasoen met gedichten in Ontwerp voor een Japanse houtgravure in de Cahiers jong trefpunt (1, 1968, 5), een reeks voor jong talent. In 1969 wordt deze bundel gevolgd door Een verwarde kalender in de poëziereeks van Yang. Lasoens poëzie wordt door critici aangeduid als ‘nieuw realistisch’, soms ook als ‘magisch realistisch’. De reden daarvoor is dat ze uitgaat van de werkelijkheid, maar die realiteit soms mengt met droombeelden. Haar poëzie is in elk geval - zeker in haar vroege werk – sterk doortrokken van maatschappelijk engagement.
In haar bundel De wanhoop van Petit Robert (1993) toont ze zich bitter en ontgoocheld over onze oppervlakkige beeldcultuur met haar lege statements. Ook in de bundel Genadeloos en fluitend (1998) snijdt ze allerlei maatschappelijke fenomenen aan die ze kritisch behandelt: de verhouding man-vrouw, de tweedeling in de maatschappij en onderwerpen als angst en verdriet. In Landschap met roze hoed (1981) maakte Lasoen een keuze uit haar gedichten uit de periode 1965-1980.
In 1990 verscheen haar prozadebuut met De geur van rood: romance. Het boek bevat autobiografische schetsen.
Philip Hoorne stelde uit haar poëzie een bundel gelegenheidsgedichten samen voor de Parnassusreeks onder de titel Trouw, rouw en andere feestelijkheden (2007). Voor de bundel Veel Ach & een beetje O (1978) kreeg ze de Poëzieprijs van de provincie West-Vlaanderen.
Literatuur: BNTL; Kritisch lexicon; Oosthoek; WP-lexicon; D. van Berlaer-Hellemans, ‘Hindernissen op weg naar de werkelijkheid. Het werkelijkheidsbegrip in het Zuidnederlandse nieuw-realisme’, in: Nieuw Vlaams Tijdschrift 31 (1978) 4, p. 284-299; J. van Hulle. Patricia Lasoen (1985); S. Van Peteghem, ‘‘En o! De durende, durende dagen’, Patricia Lasoen, dichteres in parlando-stijl’, in: L. Keustermans en B. Raskin (red.). Als een wilde tuin (1996), p. 131-150; C. Alleene, ‘De kracht van de eenvoud’, interview in: Poëziekrant 24 (2000) 5, p. 56-61.
D. de Geest en G.J. van Bork
[Aangevuld, december 2007]