Koevoets, Pamela
Nederlands schrijfster (Vlissingen 11.5.1946). Pamela Koevoets groeide op in Amsterdam-Oost. Ze bezocht de
balletschool en trad vervolgens op als lid van het duo 'The Bam-sisters'.
In 1985 debuteerde ze met Ode, drie verhalen waarin haar theaterervaringen een rol spelen. Met Arme engelen(1988) verscheen opnieuw een verhalenbundel. Het zijn tien korte verhalen die zich afspelen in Portugal,
Nederland en Duitsland. De engelen uit de titel zijn een metafoor voor het verlangen naar zuiverheid. Haar eerste
roman, Bazen en slaven (1991), speelt weer in de wereld van het theater. Het boek is een 'zwarte komedie' over
de verwording van het revolutionaire elan van de jaren '80. Ook Schaduwboksen (1995), een bundel verhalen,
gaat over het verlies van illusies: mensen die blijven strijden voor iets dat onbereikbaar blijkt en dus een
schaduwgevecht leveren.
Koevoets schreef ook voor kinderen, bijvoorbeeld De buurman van drie hoog (1998), een verhaal over twee
kinderen die in een Amsterdams trappenhuis wonen en wat zij daar waarnemen en beleven. In Assepoes, een lied
van vertrouwen (2000) maakte Koevoets een vrije bewerking van het Assepoesterverhaal.
In 1991 kreeg Koevoets de H.G. van der Viesprijs voor haar toneelstuk Gebied.
Literatuur: BNTL; Oosthoek; F. van Stek, 'Een héél klein hondje in het donker', interview in: BEV 1 (1988-1989) 2, p. 24-26; P. Koevoets, 'Alleen in woorden kan ik mij zichtbaar maken', in: Lust en gratie 14 (1997) 2,
p. 90-97.
G.J. van Bork
[Nieuw, december 2006]
Auteursrechtelijk beschermd