Kerkhove, Valeer van
Vlaams roman- en toneelschrijver (Sleidinge 23.4.1919 - Tervuren 8.8.1982). Van Kerkhove was leraar
Germaanse talen tot 1960 en daarna was hij werkzaam bij de sectie drama van de Vlaamse televisie. Hij was
mederedacteur van Dietsche Warande & Belfort.
Zijn romans zijn rooms-katholieke probleemromans, geschreven onder invloed van Stefan Andres, Graham
Greene en François Mauriac. Daarin staat het zondebesef centraal: de mens is niet in staat om uit eigen wil aan
zijn loutering bij te dragen. De zonde brengt de mens dichter bij God en genade geschiedt buiten hem om. De
schuldvraag is dan ook een centraal thema in het werk van Van Kerkhove. Deze thematiek wordt bijvoorbeeld
uitgewerkt in zijn roman De gijzelaars (1977), algemeen beschouwd als zijn beste werk.
Van Kerkhove vervlecht soms ethische of filosofische uitweidingen in zijn werk, hetgeen de structuur nogal eens
geweld aandoet, zoals in de romans De weerlozen (1951) en De bungalow (1956). Deze romans werden samen
met De gijzelaars verzameld in een omnibusuitgave in 1973.
Van Kerkhove heeft zich nadien vooral toegelegd op toneel en televisie. Voor toneel schreef hij Persoonlijke
motieven (1958) en voor televisie bewerkte hij Streuvels' Het leven en de dood in den ast en Gezelle's
Kerkhofblommen.
In 1951 kreeg Van Kerkhove de Romanprijs voor De weerlozen en in 1959 ontving hij voor zijn gehele werk de
Prijs voor letterkunde van de Vlaamse provincies.
Literatuur: BNTL; Oosthoek; WP-lexicon; P. Hardy, 'Valeer van Kerkhove', in: Flits (1982) 51, p. 3-6;
'Huldiging van de laureaten van de Prijs voor Letterkunde van de Vlaamse provincies 1958, 8 maart 1959', in:
Kultureel Jaarboek Provincie Oost-Vlaanderen 1959 113 (1960) 1, p. 27-58, 113-130; G. Goedemé, 'Kerkhove,
Valeer van', in: M. Janssens e.a. (red.). Geboekstaafd. Vlaamse prozaschrijvers na 1945 (1988), p. 162-165.
P. van Aken
[Aangevuld, december 2006]