Jeurissen, Alfons
Vlaams prozaschrijver (Hasselt 19.5.1874 - Ekeren 18.6.1925). Jeurissen was kantoorbediende en werd
vervolgens douanebeambte, maar werd uit die functie ontslagen na de eerste wereldoorlog vanwege zijn actieve
rol in het Vlaams activisme tijdens de oorlog.
In zijn verhalen en romans, die doorgaans in de Limburgse Kempen spelen, maakt Jeurissen veel gebruik van de
oude verhaaltradities van de Kempen. Zo verwerkt hij oude sagen en de folklore van het gebied in zijn proza met
veel gevoel voor de dramatische effecten. Natuurbeschrijvingen van de Limburgse heide en het leven van de
turfstekers zijn onderwerpen in zijn boeken, zoals in De turfboer (1906), Heikleuters (1907) en Op de vlakte
(1910). Hij verzamelde ook Kempische volksvertellingen die pas lang na zijn dood in 1982 werden uitgegeven.
Jeurissen was van 1906 tot 1909 redactielid van Vlaamsche Arbeid en van 1923 tot 1925 van Het Vlaamsche
Land. In 1950 werd zijn Verzameld werk in twee delen uitgegeven door J. Droogmans en A. Theatre. In 1971
bezorgde D. Janssen een editie van zijn Heksendans (1924) en Geert de Roerdomp (1918) in een uitgave van de
reeks Literatuur van vroeger en nu.
Literatuur: BNTL; Oosthoek; WP-lexicon; L. Swerts, 'Alfons Jeurissen, de man van het land', in: Gestalten
(1939), p. 22-32; P. Leenders, 'Alfons Jeurissen', in: Vijftig Limburgse profielen (1961), p. 96-99; J. Droogmans,
'De Hasselaar Alfons Jeurissen, de meesterlijke verteller van de Kempen herdacht', in: De Tijdspiegel 17 (1962)
7, p. 190-194; J. Collen. Alfons Jeurissen en de folkloristische gastronomie (1982); D. Janssen. Alfons Jeurissen
(1991); S.F.J. Brijs, 'De schilder van de Kempen: Alfons Jeurissen', in: De vergeethoek (2003), p. 22-28.
A. Demedts
[aangevuld, oktober 2006]