Jager, Okke
Nederlands dichter en theoloog (Delft 23.4.1928 - Kampen 26.1.1992). Okke Jager studeerde theologie aan de
Vrije Universiteit in Amsterdam en werd predikant in Vrouwenpolder, Almelo en Haarlem. Vanaf 1965 was hij
hoofd van de godsdienstige programma's bij de NCRV, een functie die hij combineerde met het predikantschap
van de gereformeerde kerk in Hilversum. Inmiddels was hij in 1962 gepromoveerd in Kampen op een
proefschrift over dogmatiek onder de titel Het eeuwige leven. Van 1973 tot 1988 was hij in Kampen aan de
Theologische Universiteit hoofddocent evangelistiek en ethiek. Zijn maatschappelijke betrokkenheid als socialist
en pacifist maakte dat hij binnen de gereformeerde kerk aan veel kritiek blootstond en dat hem in enkele gevallen
de kansel geweigerd werd.
Okke Jager debuteerde als dichter met Woorden als een kind (1954), conventionele poëzie gebaseerd op
levensaanvaardende en van een heilsverwachting doortrokken geloofsopvattingen. De bundel kende een groot
aantal herdrukken en bracht hem, samen met zijn TV-optreden als predikant en dagsluiter bij de NCRV,
landelijke bekendheid. Dezelfde opvattingen tekenen zijn bundel Achter een glimlach (1964). Zijn
werkzaamheden voor de NCRV vonden hun neerslag in Baas boven buis (1974). Over zijn opvattingen over
poëzie schreef hij het uitvoerige essay Poëzie en religie (1952). Als theoloog schreef hij De humor van de bijbel
(1954). In de tijd van zijn docentschap in Kampen kwam de nadruk in zijn werk meer en meer bij zijn
theologische activiteiten te liggen.
Literatuur: BNTL; P.J. de Buck (red.). Tegendraads. Opstellen aangeboden aan Okke Jager (1988); G.
Puchinger, 'In memoriam dr. Okke Jager', in: Radix 18 (1992) 2, p. 66-70; F. de Lange, 'Over Okke Jagers
theologie', in: Communiqué IX (1992) 1, p. 3-22; A. Jelsma, 'Levensbericht', in: Jaarboek Mij. Ned. Letterkunde
1994-1995 (1996), p. 86-93.
G.J. van Bork
[herschreven, oktober 2006]
Auteursrechtelijk beschermd