Jacobs, Jan W.
Jan Willem Jacobs, Nederlands dichter (Bentheim 28.7.1895 - Laren 25.7.1967). Jacobs werkte vanaf 1928 voor
De Arbeiderspers en was secretaris van de Socialistische Kunstenaars Kring, waarvan hij één der oprichters was.
Tussen 1920 en 1940 schreef hij socialistische poëzie waarmee hij in de traditie werkte van Adama van
Scheltema. Zijn gedichten zijn eenvoudig en strijdbaar, vooral de poëzie waarin zijn antimilitarisme een rol
speelt. Voor de Arbeiders Jeugd Centrale schreef hij een tweetal spreekkoren: Licht (1927) en De herkenning
(1928).
Jacobs werkte met Garmt Stuiveling en Jef Last mee aan twee bundels Tijdsignalen (1929, 1930) waarin jonge
socialisten zich presenteerden met poëzie. Tijdens WO II werkte Jacobs voor het verzet en publiceerde hij onder
het pseudoniem J. Geestzwaard. Vlak na de oorlog verscheen zijn oproep Voor vrede en vrijheid (1945). Daarna
begon hij ook proza te schrijven, zoals in de novelle De vlek (1946) en de roman Paard gevonden (1955).
Literatuur: BNTL; J.J. Buskes. Keer ik van ver naar u weer (1972), p. 17-21; G. Stuiveling, 'Jan W. Jacobs',
in: Mededelingen Vereniging van Letterkundigen (1967), p. 13.
G.W. Huygens
[aangevuld, oktober 2006]
Auteursrechtelijk beschermd