Iterson, Ad van
Andreas Theodorus Marie van Iterson, Nederlands prozaschrijver (Maastricht 29.1.1952). Van Iterson studeerde
sociologie en promoveerde aan de Universiteit van Maastricht op een proefschrift over Vader, raadgever en
beschermer. Petrus Regout en zijn arbeiders 1834-1870 (1992). Hij is vooral actief als organisatiedeskundige en
publiceerde op zijn vakgebied samen met anderen The civilized organization: Norbert Elias and the future of
organization studies (2003).
Van Iterson is redacteur geweest van Propria Cures en schreef voor Vrij Nederland. In 1986 debuteerde hij met
de verhalenbundel Het geheim van de dichter, anecdotische en satirische prozastukken over de alledaagse
werkelijkheid. Daarna volgden nog twee verhalenbundels: Mooi meegenomen (1990) en Een hoofd vol fruit
(1992). In zijn roman Een verborgen man (1990) laat hij een veertigjarige vrouwelijke organisatiedeskundige
voor een opdracht naar Maastricht gaan, maar in feite gaat ze op zoek naar een grote liefde. In zijn roman
Francesca's moeder (1996) gaat het ook om een grote liefde. In dit geval via het contact met een dochter van een
vroegere geliefde die nu in Sint Petersburg woont. Iterson beschrijft dergelijke liefdessituaties met humor, maar
ook met een zekere afstandelijkheid en compassie.
In 2002 schreef Van Iterson voor toneel de monoloog Ik geloof tot hij kijkt, die in datzelfde jaar in het Derlon
Theater in Maastricht werd opgevoerd.
Literatuur: BNTL; Oosthoek; M. Jas, 'Ad van Iterson: 29-01-1952', interview in: Maastricht bevalt!
Herinneringen van 27 bekende Nederlanders aan hun geboortestad (2003), p. 86-89.
G.J. van Bork
[Nieuw, maart 2006]
Auteursrechtelijk beschermd