Huizinga, Leonhard
Nederlands prozaschrijver (Groningen 3.8.1906 - Wassenaar 9.6.1980). Leonhard was de
zoon van de cultuurhistoricus Johan Huizinga. Hij studeerde rechten en maakte enkele reizen
door Azië en Afrika. Vervolgens vestigde hij zich op Java als planter, maar keerde al spoedig
terug naar Nederland. Daar werd hij journalist bij De Telegraaf. Huizinga schreef behalve
onder zijn eigen naam ook onder de pseudoniemen Laurens van St. Laurens en E.N. Harold.
Omdat hij na zijn terugkeer in Nederland van zijn pen moest bestaan, schreef hij ook voor
commerciële bedrijven als Shell. Voor zijn Shell hoogtewijzer kreeg hij in 1964 de ANWB-prijs.
Huizinga dankt zijn grote populariteit bij een breed publiek vooral aan zijn boek Adriaan en
Olivier (1939), een ironisch-humoristische schelmenroman. Het succes van dit boek bracht
hem ertoe een reeks vervolgen te schrijven, zoals Olivier en Adriaan (1940), Adriaan contra
Olivier (1954), Prins Adriaan en Prins Olivier (1969) en Hasjadriaan en Hasjolivier (1973).
Geen van deze vervolgdelen hebben echter het succes van Adriaan en Olivier kunnen
evenaren. Adriaan en Olivier werd zelfs voor toneel bewerkt en onder regie van Cees Laseur
in 1939 bij het Centraal Tooneel opgevoerd. Datzelfde gezelschap zette ook Om de lieve vrede
(1942), een blijspel in vijf bedrijven, op het repertoire. Huizinga schreef ook enkele
succesrijke reisbeschrijvingen. In Bezeten wereld (1963) bood hij een ‘reisomnibus door
ruimte en tijd’. In 1952 verwierf hij opnieuw een groot publiek met zijn ironische
geschiedenis van de Nederlanden en de Nederlanders in Zo schreed de beschaving voort. Over
zijn jeugd en over zijn internationaal bekende vader schreef hij Herinneringen aan mijn vader
(1963).
Literatuur: BNTL; WP-lexicon; G. van Eckeren, [Over De zevende dag], in: Groot
Nederland 40 (1942) 4/5, p. 249-252; M. ter Braak, ‘Reizen en reizigers’ en ‘Na het debuut’,
in: Verzameld werk (dl 6, 1950), p. 178-183, 557-562; M. Nijhoff, ‘Het vierde geslacht’, in:
Verzameld werk (dl 2, 1982), p. 839-842; A. van den Hoven, ‘“Adrien et Olivier’ de Leonhard
Huizinga et le nouveau roman’, in: Canadian journal of the Netherlandic studies 7 (1986) ½ ,
p. 85-91.
G.J. van Bork
[Herschreven, februari 2006]
Auteursrechtelijk beschermd