Heering, Pieter
Nederlands prozaschrijver (Enkhuizen 7.2.1838 - Den Haag 7.12.1921). Heering studeerde theologie in Leiden
en werd in 1862 Nederlands hervormd predikant in Steenwijkerwold. Van 1868 tot 1881 was hij predikant op
Java. Na zijn terugkeer in Nederland sloot hij zich aan bij de remonstrantse kerk en werd in 1883 predikant in
Meppel en in 1887 in Den Haag.
Op Java begon Heering te schrijven. Op basis van zijn herinneringen aan zijn predikantschap
in Steenwijkerwold schreef hij dorpsvertellingen die aanvankelijk gepubliceerd werden in
tijdschriften. In 1883 werden die gebundeld in Overijselsche vertellingen, geïllustreerd door
Jozef Israëls met drie tekeningen. Daarna volgde nog de bundel Indische schetsen (1886). Zijn
overig gepubliceerd werk bestaat vooral uit preken en toespraken.
Literatuur: BNTL; BWN; WP-lexicon; G.J. Heering, ‘Levensbericht van Pieter Heering’, in:
Handelingen Mij Ned. Letterkunde te Leiden (1922), p. 43-48; P.A. Haaxman. In memoriam
ds. P. Heering (1922).
P.J. Meertens
[Aangevuld, januari 2006]
Auteursrechtelijk beschermd