Heekeren, Cornelis van
Nederlands prozaschrijver (Rotterdam 9.3.1912 - Den Haag 12.1.1998). Van Heekeren
werkte van 1938 tot 1948 als bestuursambtenaar in Nederlands-Indië. In 1955 keerde hij terug
naar Nederland. In 1964 debuteerde hij met De Atjehparty, in 1966 herdrukt onder de titel Het
pannetje van Oliemans, waarmee hij naam maakte. In Het pannetje van Oliemans, dat zich
afspeelt in Nederlands-Indië tijdens de Japanse overheersing, brengt hij verslag uit van zijn
eigen kampervaringen, waarbij echter tegelijkertijd in ruime mate gebruik wordt gemaakt van
citaten uit brieven van en gesprekken met lotgenoten. Deze door de schrijver met raffinement
gehanteerde methode wordt eveneens toegepast in Batavia seint: Berlijn (1967), dat een
verhelderend en boeiend inzicht geeft in de gebeurtenissen rond de internering van Duitsers in
Nederlands-Indië. Ook zijn latere prozawerken hebben dat documentaire karakter doordat hij
gebruik maakt van gegevens van ooggetuigen voor wat hij beschrijft. Zo publiceerde hij over
de Japanse bezetting van Borneo de drie documentaires Rode zon boven Borneo: West Borneo
1942 (1968), Moord en brand: Oost Borneo 1942 (1969) en Helden, hazen en honden: Zuid
Borneo 1942 (1969).
Literatuur: BNTL; Oosthoek; WP-lexicon; R. Nieuwenhuys, [C. van Heekeren], in: Oost-Indische spiegel (19783), p. 435-437; J.H. Rotman, [Over Vlucht voor de dood: het verhaal
van Long Modang], in: Moesson 25 (1980-1981) 20, p. 27.
G. Termorshuizen en G.J. van Bork
[Aangevuld, december 2005]
Auteursrechtelijk beschermd