Gerhardt, Truus
Geertruida Gerhardt, Nederlands dichteres (Amsterdam 22.8.1899 - Den Haag 13.2.1960).
Evenals haar zuster Ida Gerhardt leerlinge van J.H. Leopold. Ze publiceerde slechts twee
bundels poëzie, De engel met de zonnewijzer (1935) en Laagland (1937). Na haar overlijden
bezorgde Anthonie Donker de uitgave van de Verzamelde gedichten (1961) waarin ook het
nagelaten werk werd opgenomen. De poëzie van Gerhardt is, vooral in het begin,
overwegend natuurlyriek, waarin bloei en vergankelijkheid thema's zijn. In haar poëzie
speelt het Hollandse landschap een belangrijke rol. Later verstrakte haar poëzie, zowel wat
de vorm als wat de thematiek betreft. Waarschijnlijk speelt de invloed van de poëzie van
Bloem hierin een rol. Haar nagelaten verzen zijn veelal kwatrijnen en sonnetten, waarin in
het dichterschap gezocht wordt naar krachten om de verdrietelijkheden van het leven te
overwinnen.
Literatuur: WP-lexicon; D.A.M. Binnendijk, [Over Truus Gerhardt], in: Gewikt,
gewogen (1942), p. 181-183; Mieke van den Berg, ‘Truus Gerhardt’, in: ZL: Literair-historisch tijdschrift 3 (2003-2004) 3, p. 66-83.
G.J. van Bork
[aangevuld, maart 2005]
Auteursrechtelijk beschermd