Ent, Anton
Pseudoniem van Henk van der Ent, Nederlands dichter en prozaschrijver
(Rotterdam 20.1.1939). Ent studeerde Nederlands en gaf vervolgens les in
Apeldoorn. In zijn poëzie behandelt hij vooral christelijke thema's, zoals het lijden en de
problemen rond de religie. In zijn verhalend proza wordt het moderne levensgevoel
geconfronteerd met het geloof.
Ent debuteerde in 1969 met de poëziebundel Hagel en sneeuw, in 1971 gevolgd
door de bundel De grote verzoendag. Verhalen verschenen in Op vrije
voeten (1974), een bundel waarin ook gedichten zijn opgenomen.
In de uit cycli opgebouwde bundel gedichten De hoed van Kierkegaard (1983) is
sprake van dood, mysterie en eenzaamheid, thema's die worden opgehangen aan de filosoof
Kierkegaard en diens verbroken liefdesrelatie met Regina Olsen. In een van de cycli wordt het
alledaagse voetbalspel omgesmeed tot een metafoor voor het leven. In veel van Ents poëzie
wordt een wereld vol waanzin en agressie opgeroepen, die vervolgens bezworen wordt door
een vonk van de goddelijke inspiratie.
Onder het pseudoniem Marieke Jonkman publiceerde Ent de dichtbundels Dochters van
het donker (1991), Plejaden (1992), Dieptevrees (1993) en Amazonen (1996).
Deze poëzie wijkt af van zijn onder Ent gepubliceerde werk door de ironische, zelfs
sarcastische toon en thema's als ziekte, haat, zelfmoord en incest. In 1993 maakte Ent bekend
dat hij zich achter Marieke Jonkman verborg.
Literatuur: Oosthoek; H. Werkman, [Over Henk van der Ent], in: Aangekruist
(1982), p. 36-44; A. van Assche, ‘De hoed van Kierkegaard’, in: Ons Erfdeel 28 (1985)
2, p. 265-267; M. Stigter, ‘Het gesloten huis van Anton Ent’, in: Bloknoot 3 (1994) 3, p.
127-133; H. de Coninck, ‘Wereldleed in de uitverkoop’, in: De vliegende keeper, essays
over poëzie (1995), p. 129-136; H. van der Ent en H. Wind, ‘Klinkers & medeklinkers’,
in: Liter 3 (2000) 11, p. 25-30.
G.J. van Bork
[nieuw, januari 2004]