Cohen, Josef
Joseph Cohen, Nederlands dichter, proza- en toneelschrijver
(Deventer 2.1.1886 - Groningen 12.7.1965). Was van 1914 tot 1951
directeur van de Openbare Leeszaal en Bibliotheek te Groningen. Stelde in 1917 en 1920 twee
delen Nederlandse sagen en legenden samen, die veel succes hadden en waaruit hij
ook veelvuldig zelf voordroeg. Hij schreef verscheidene moderne en historische romans
(Abelard en Heloise, 1930), enkele bundels gedichten waarin de invloed van het
expressionisme nog doorwerkt (Liederen, 1937) en maakte na WO II vooral naam
door zijn omvangrijke roman uit de bezettingsjaren: Mensen met sterren (3 dln.,
1946) en met zijn door de gemeente Amsterdam bekroonde psychologische novelle:
De tocht van de dronken man (1950). Tot zijn omvangrijke oeuvre behoren ook
toneelstukken en hoorspelen. Cohen schreef een van de vroegste Nederlandse detectives: De
moord in het dennenbosch (1926). In 1954 kreeg hij van de gemeente Groningen de
Hendrik de Vriesprijs.
In 1987 werd rond Cohen een tentoonstelling in de Openbare Bibliotheek van Groningen ingericht.
Literatuur: Oosthoek; WP-lexicon; A. Visser, ‘Josef Cohen’, in: Jaarb. Mij der
Nederl. Letterk., 1969-1970 (1971), p. 93-101; D. Syens e.a.. Josef Cohen, literator en
bibliothecaris (1987).
G. Stuiveling en G.J. van Bork
[ingrijpend gewijzigd, november 2002]
Auteursrechtelijk beschermd