Cheixaou, Elisabeth
Pseudoniem van Bonny Louise Elise de Graaf-Boukema, Nederlands schrijfster
(Zweeloo 8.7.1907 - 17.7.1997).
Debuteerde als dichteres in 1946 met Witte donderdag, een bundel liefdespoëzie met sterk
retorische elementen. Daarna volgden nog de bundels Het maanschip (1952) en
Wijn (1963). Cheixaou's poëzie kan gekenschetst worden als bezielde retoriek in de
trant van de dichter Geerten Gossaert. In haar poëzie legt ze een verbinding tussen
eros, godsdienst en bijbelse motieven. Bovendien heeft ze een voorkeur voor Grieks-Katholieke
voorstellingen en voor Byzantijnse en Russische kunst.
Pas later verscheen ook proza, onder meer met Het vlammenorgel (1970). In haar proza
treedt een mystieke kant van haar schrijverschap op de voorgrond. In Sophia en
Zarathoestra (1977) gaf ze een meditatieve dialoog met Friedrich Nietzsche.
Literatuur: Oosthoek; WP-lexicon; F. Bordewijk, ‘De vrouw in onze literatuur’, in:
Verzameld werk (dl 12, 1989), p. 580-584; A. Donker, ‘Nieuwe barok en nieuw geloof’,
in: Critisch Bulletin 20 (1953) 3, p. 103-107.
G.J. van Bork
[nieuw, november 2002]
Auteursrechtelijk beschermd