Bremt, Stefaan van den
Vlaams dichter en essayist (Aalst 12.10.1941). Studeerde Romaanse filologie te
Leuven, werd leraar Frans en geschiedenis te Brussel. Medewerker en
redacteur van het tijdschrift Kreatief. Zijn bezoek aan de Palestijnse vluchtelingenkampen in
Jordanië in 1969 bracht hem in contact met het Palestijnse verzet en dit leidde uiteindelijk in 1974
tot een veroordeling wegens medeplichtigheid aan de Palestijnse aanslag van 1972 die hem tevens
zijn baan kostte.
Van den Bremt debuteerde in 1968 onder het pseudoniem Stevi Braem met de
dichtbundel Sextant. Zowel in deze bundel als in de erop volgende Een valkuil
in de wolken (1971) en Van het een komt het ander (1973) blijkt zijn
thematiek gericht op de verhouding tussen de versimpelde weergave van de werkelijkheid en de
complexheid van die werkelijkheid zelf. In zijn Dossier Latijns Amerika (1972) en in
Het spel van Angèle en Adèle (1976) richt hij zich vooral op maatschappelijke en
politieke vraagstukken. Zijn engagement blijkt ook uit de vertalingen die hij verzorgde, werk van
Nicolas Guillén, Bertolt Brecht en Maryse Condé. In 1980 werd hem de L.P. Boonprijs voor zijn
gehele werk toegekend.
Literatuur: Kritisch lexicon; Oosthoek; WP-lexicon; L. Deflo, ‘Geest en hart als
kommunicerende vaten in de poëzie van Stefaan van den Bremt’ in: Bij nader inzien (1985), p.
123-145; H. de Coninck, ‘Poëzie en Poire Williams’, in: De flaptekstlezer (1992), p. 74-79.
G.J. van Bork
[aangevuld, februari 2002]
Auteursrechtelijk beschermd