Boens, Daan
Vlaams dichter (Oostende 4.6.1893 - Gent 28.1.1977). Studeerde
filosofie en letteren aan de universiteit te Luik. Uit zijn ervaringen aan het IJzerfront
tijdens WO I ontstonden zijn eerste, humanitaire dichtbundels Van glorie en lijden
(1917) en Menschen in de grachten (1918). Na de oorlog werkzaam als journalist,
socialistisch parlementslid van 1921 tot 1925 en in 1936 medeoprichter en -beheerder van Radio-Vlaanderen. In 1938 stichtte hij, samen met o.a. Johan Daisne, Pan, vereniging van
Oost-Vlaamse letterkundigen. Zijn gedichten uit die periode, o.a. gebundeld in Klaarten
(1939), zijn strenger van vorm en drukken verinnerlijkte gevoelens uit. Boens schreef ook toneel,
zoals De man die zijn vrouw verkocht (1931), en massaspelen als Koning
Arbeid (1932) en 1302 (1937).
Literatuur: Oosthoek; WP-lexicon; ‘Daan Boens 80’, spec. nummer van Pan 20
(1973) 2; J. Vercammen, Daan Boens (Oostvlaamse literaire monografieën 10, 1978).
P. de Wispelaere
[aangevuld, februari 2002]