Beijnum, Kees van
Nederlands prozaschrijver (Amsterdam 21.3.1954). Na een reeks van kleine
baantjes in allerlei sectoren begon Van Beijnum in 1977 als freelance medewerker
te schrijven voor verschillende kranten en tijdschriften. In 1991 publiceerde hij zijn eerste
journalistieke boek: Over het IJ, een reportage over een Amsterdamse moordzaak.
Vervolgens legde hij zich toe op het schrijven van fictie en in 1994 debuteerde hij met de roman
Hier zijn leeuwen. Zijn ontwikkelingsroman met autobiografische trekken,
Dichter op de Zeedijk (1995), werd genomineerd voor de AKO-literatuurprijs.
Van Beijnum schreef voorts het scenario voor de tv-film De langste reis (1996) die Pieter
Verhoeff vervaardigde over de ontvoering van Gerrit-Jan Heijn.
De roman Hier zijn leeuwen is een ik-verhaal van een psychiatrische patient die zijn turbulente
verleden reconstrueert. De thematiek die deze roman beheerst is die van de fundamentele
eenzaamheid en het escapisme. Daarbij heeft Van Beijnum duidelijk morele kwesties op het oog die
aan de orde gesteld worden in de keuzen die de hoofdfiguren van zijn romans moeten maken. Dat
wordt overigens nog explicieter en ambitieuzer gedaan in de roman De ordening uit
1998. De roman De oesters van Nam Kee (2000) speelt in het criminele
jongerencircuit van Amsterdam-West. In 2001 werd hem voor deze roman de Bordewijkprijs
toegekend en in 2002 ging de verfilming ervan in première.
Literatuur: Kritisch lexicon; Oosthoek.
G.J. van Bork
[nieuw, februari 2002]
Auteursrechtelijk beschermd