Backer, Franz de
Franz Jozef de Backer, Vlaams filoloog, dichter en romanschrijver
(Aalst 22.6.1891 - Ukkel 23.6.1961). Volgde de lerarenopleiding in
Gent, waar hij in 1911 zijn diploma behaalde. In diezelfde tijd begon hij te schrijven
voor het studententijdschrift De Goedendag en in 1911 werkte hij mee aan De Nieuwe Gids van
Willem Kloos. Bij het uitbreken van WO I trad hij vrijwillig in militaire dienst. In
1920 ging hij Germaanse filologie studeren aan de Vrije Universiteit van Brussel, waar
hij een leerling was van August Vermeylen, die hem sterk beïnvloedde. In 1923
promoveerde hij op de dissertatie Bernhard Shaw as a Dramatist. Vanaf 1925 was hij verbonden
aan de Rijksuniversiteit van Gent, waar hij Engelse taal- en letterkunde doceerde en vanaf 1945
tevens de geschiedenis van de moderne literatuur. De Backer was jarenlang voorzitter van het
Vlaamse PEN-centrum.
De Backer debuteerde als schrijver met gedichten in Bloeikens (1913). Zijn
oorlogsherinneringen verwerkte hij in de roman Longinus (1934). In de Vlaamse
literaire kritiek werd deze roman gezien als een van de belangrijkste bijdragen aan de literatuur van WO I.
Literatuur: Oosthoek; WP-lexicon; R. Derolez, H. Liebaers en R. Roemans. F. de
Backer, bio- bibliografie (1951); V.F. Vanacker, ‘Hulde ter nagedachtenis van wijlen Prof. Dr.
Franz de Backer’, in: Verslagen en Meded. Kon. Vlaamse Academie voor taal- en letterk.
(1966) 5-8, p. 185-186; R. Willemijns. Franz de Backer (Oostvlaamse literaire monografieën 14,
1980).
J. de Ceulaer en G.J. van Bork
[ingrijpend gewijzigd, februari 2002]
Auteursrechtelijk beschermd